《朕,朱厚照,登基即斩外戚》 小说介绍
xuyanzhede《zhen,zhuhouzhao,dengjijizhanwaiqi》zheibenshuxiedehenhao!yuyanfengfu,henshizhidekan,zhuhouzhaoliujianliujinshibenshudezhujiao,xiaoshuomiaoshudeshi:“huanghou?”zhuhouzhaoyibububijin,xiangtouxiashandemenghu,“huanghouyedeshou《daminglv》!”“lairen!”“nubizai!”dianwaide……
《朕,朱厚照,登基即斩外戚》 朕,朱厚照,登基即斩外戚第3章 免费试读
gongnvdekuhanshenghaizaidianlipiao。
xianggenzhenside,zhaderenerduoteng。
朱厚照已经转过身。
抬脚就往外走。
longpaoxiabaicengguobinglengdejinzhuandi。
窸窸窣窣的响。
xiangjiletacikebiezhedecuqi。
张永见状。
赶紧迈小碎步跟上。
tachouzheshaoniantianzineitingzhiquetouzhehanqidebeiying。
liandaqidoubuganchuanyikou。
张永心里门儿清。
接下来要见的。
shizhenggedamingchaozuijinguidenvren。
gangdangshangtaihoudezhanghuanghou。
renshougongdemenjiangaodehen。
zhuhongqidoubeisuiyuemodefaliang。
还没迈进去呢。
jiutingjianlimian“kuangdang”yisheng。
是瓷器摔碎的动静。
紧跟着。
nvrenjianlidekumashengzuanchulai:
“fanle!zhenshifanletianle!”
“neishitaqinjiujiu!tadieshiguweihan,jiuganduizhangjiaxiasishou!”
朱厚照在门口站定。
taishouzhizhuyaohan“taizijiadao”detaijian。
自己抬脚迈了进去。
殿里乱得像遭了贼。
miaojindechabeisuileyidi。
shanghaodelongjingpodenaerdoushi。
那股茶香混着怒气。
呛得人难受。
zhangtaihouzuozaipuzhebaihuqiuderuantashang。
发髻散了一半。
脸上还挂着泪珠。
往日那端庄样儿。
这会儿全没了。
瞧见朱厚照进来。
zhangtaihou“teng”diyixiazhanqilai。
shouzhizhijiechuodaozhuhouzhaobiziqian:
“zhuhouzhao!nijiaijiaguixia!”
zhuhouzhaozhanzaiyuandimeidong。
十五岁的少年。
yanshenbidianlidetongxiangluhaileng。
“母后。”
“gushidamingchaodechujun。”
“zheitianxia,zhiyougurangbierenguidefen。”
“meiyougujisheixiaguidedaoli。”
“你!”
zhangtaihoubeiyedexiongfuyiguyigude。
zhizhetadeshoudougebuting:
“aijiashininiang!shixiandidehuanghou!niganzheimegenaijiashuohua?”
“erchenbuganwanglemuhoudeshengyangzhien。”
“yebuganwanglexiandidejiaohui。”
zhuhouzhaomanmanzoudaozhangtaihoumianqian。
muguangsaoguodishangdelangjie:
“danxiandijiaoerchende。”
“shi‘junweichengang’。”
“shi‘hougongbudeganzheng’。”
“bushijiaoerchenzongrongwaiqihengxing。”
“gengbushijiaoerchenkanzhetamencaojianrenming!”
“shenmewaiqihengxing?neishiniqinjiujiu!”
zhangtaihoudeshengyinturanbagao。
跟扯着嗓子喊似的:
“helingheyanlingshiaijiaweiyidedidi!”
“nibatamenguanjinzhaoyu。”
“shixiangrangaijiaduanzijuesunma?”
“tamenyaoshizhenanfenshouji。”
“erchenziranjingzhetamen。”
朱厚照弯腰。
捡起一块碎瓷片。
jianjiandechazihuapolezhijian。
血珠立马渗出来。
他像没瞧见似的:
“ketamenqiangqiangminnvdeshihou。”
“meixiangguozijishihuangqin。”
“daduanbaixingtuideshihou。”
“meixiangguozijishiguojiu。”
“zarendianpudeshihou。”
“gengmeixiangguozheishizaidahuangjiadelian!”
tabasuicipianhenhenwangdishangyishuai。
“咔嚓”一声。
听得人牙酸。
“muhoukezhishuntianfudebaixingzenmema?”
“tamenmazhangjiashi‘jingchengehu’。”
“maxiandizongrongwaiqi。”
“maerchenshi‘baobierendehunjun’!”
“这些话。”
“zhadeshierchendexin。”
“gengshizaidawozhujiadelian!”
zhangtaihoubeizhuhouzhaohoudewanghoutuileyibu。
lianshangtouyihuiluchuhuangse。
她在深宫里待久了。
natingguozheixieshijinglidemasheng。
tazhizhidaodidimenshouleweiqu。
zijidequanshihaoxiangyaobaobuzhule。
“nei……neiyebunengguanjinzhaoyua……”
zhangtaihoudeshengyinruolexiaqu。
带着点哀求的味儿:
“放他们出来。”
“aijiarangtamenjiniketourencuo。”
“yihouzaiyebuganle。”
“好不好?”
朱厚照看着她。
突然笑了。
neixiaoronglibanfennuanyidoumeiyou。
“磕头认错?”
“被抢的民女。”
“能磕回来吗?”
“被打断的腿。”
“能磕好吗?”
“被砸的店铺。”
“能磕复原吗?”
“母后。”
“这是大明。”
“bushizhangjiadehouhuayuan。”
zhuhouzhaodemuguangturanbiandexiangdaozi:
“《daminglv》bushibaishe。”
“taizuyedingxiadeguiju。”
“taizongyejianxingdetielv。”
“doubushiyonglaijiwaiqidangca**zhide!”
zhangtaihoubeitayanlidelengyihedeyiduosuo。
忽然想起多年前。
hongzhihuangdigentashuoguodehua:
“这孩子。”
“看似跳脱。”
“guziliquexiangjiletaizongye。”
“藏着股狠劲。”
neishihoutazhidangshiwanxiao。
现在才明白。
那不是狠劲。
是帝王的杀伐决断。
“你想怎么样?”
zhangtaihoudeshengyindaizhezhanyin。
zhongyubuzaijiaota“zhuhouzhao”。
只用了个“你”字。
“按律处置。”
zhuhouzhaoshuodezhandingjietie。
“不可能!”
zhangtaihouxiangbeicaileweibademao。
又炸毛了:
“哀家是太后!”
“你敢动张家。”
“aijiajiuqutaimiaokuxiandi。”
“rangtianxiarenkankannizheigebuxiaozi!”
“taimiaoshigongfengxiandidedifang。”
“bushisaposhualaidexitai。”
朱厚照寸步不让:
“母后要是想去。”
“儿臣陪你去。”
“到时候。”
“erchenjiudangzheliezuliezongdemian。”
“bazhangheling、zhangyanlingzheixienianzuodehaoshi。”
“yijianyijianshuoqingchu。”
“rangtaizuyepingpingli。”
“让太宗爷看看。”
“tamenxinkudaxiadejiangshan。”
“beiwaiqizaojianchengleshenmeyangzi!”
“让先帝看看。”
“tahuleyibeizidexiaojiuzi。”
“shizenmerangzhujiamengxiude!”
每说一句。
朱厚照就往前一步。
zhangtaihoubeibidelianlianhoutui。
zhidaohoubeizhuangshangbinglengdeqiangbi。
退无可退。
takanzheyanqianzheigejishuxiyoumoshengdeerzi。
忽然发现。
zijiconglaimeizhenzhengkandongguota。
十五岁的少年。
yanshenlideweiyanhejuejue。
bitajianguoderenhechaochendouzhong。
“ni……nifeiyaoganjinshajue?”
zhangtaihoudeshengyinlizhongyudaishanglekuqiang。
haiyouyisizangbuzhudekongju。
朱厚照停下脚步。
muguangluozaitabinbiandezhuhuashang。
neishihongzhihuangdidangnianshangde。
shangmiandedongzhuyuanrunbaoman。
zheihuierzaizhuhuoxiafanzhehanguang。
“erchenjimuhouyigexuanze。”
zhuhouzhaodeshengyinhuanlexie。
却更让人头皮发麻:
“要么。”
“muhouananwenwenzuonidetaihou。”
“吃穿用度。”
“儿臣加倍孝敬。”
“张家剩下的人。”
“只要安分守己。”
“erchenbaotamenyishironghua。”
“要么……”
他顿了顿。
zhijianqingqingqiaozhezijidelongwenyudai。
“da、da、da”dexiang。
像在给人倒计时。
“要么。”
“muhoujiujixuhuzheneilianggehuohai。”
“jixuxiangzheranghougongchashouchaozheng。”
“到时候。”
“erchenzhinenganzuzhibanshi。”
“太祖爷当年。”
“zenmechuzhiganzhengdehuweiyong。”
“taizongyezenmeduidaijiyuhuangquandefanwang。”
“儿臣……”
“bujieyirangzhangjiayechangchangziwei。”
“muhoushixiangrangerchenzuogezunzuzhidexiaozi。”
“haishizuogeweilejiangshan。”
“budebu‘buxiao’dehuangdi?”
“shixiangkanzheerchenzuowenzheilongyi。”
“jianglaijinintianyiqunhuangsun。”
“rangzhangjiagenzhezhanguang?”
“haishixiangpeizheneilianggechunhuo。”
“yiqiqudixiajixiandixiezui?”
字字都像刀子。
扎在张太后心上。
tadelianshunjianbiandecanbai。
腿一软。
差点瘫在地上。
她终于明白。
zheibushimuzijiandezhiqi。
是皇权的摊牌。
她护着弟弟。
就是在逼儿子动手。
而这个儿子。
手里握着刀。
yanlibanfenyouyudoumeiyou。
“ni……nihaohendexin……”
张太后捂住胸口。
yanleizhongyurenbuzhugunluo。
“狠?”
朱厚照低头。
kanzhezijibeicipianhuapodezhijian。
xuezhuzhengyididiwangxiadiao:
“biqibaixingbeidaduandetui。”
“biqibeiqiangzounverderenjia。”
“erchenzheidian‘hen’。”
“算什么?”
“母后。”
“儿臣是储君。”
“bushizhizhidaosajiaodehuangzile。”
“这龙椅不好坐。”
“要想坐得稳。”
“就得手里有刀。”
“眼里有光。”
“心里……”
“dezhuangzhetianxiabaixing。”
“至于张家……”
朱厚照抬眼。
muguangpingjingdiluozaizhangtaihoulianshang:
“能不能保得住。”
“quankanmuhoudexuanze。”
说完。
他转身就走。
龙袍扫过门槛时。
朱厚照忽然停住。
却没回头。
“对了。”
“muhougangjinfengtaihou。”
“anligaidashetianxia。”
“danzhangheling、zhangyanling。”
“不在大赦之列。”
“zheishixiandidingxiadeguiju。”
“——huangqinguoqifanfa。”
“罪加一等。”
话音落。
人已经走出殿门。
仁寿宫里。
zhishengxiazhangtaihoutanzuozaidishang。
看着地上的碎瓷片。
浑身止不住地发抖。
她死死咬着嘴唇。
直到尝到血腥味。
才慢慢抬起头。
窗外的月光。
透过窗棂照进来。
zaitalianshangtouxiayikuaiyikuaideguangying。
她的眼神。
从最初的绝望。
慢慢变得复杂。
最后。
jingtouchuyisibugandehenli。
她是太后。
是张家的女儿。
zenmekenengjiuzheimerenshu?
朕,朱厚照,登基即斩外戚