抖音小说《朕,朱厚照,登基即斩外戚》主角朱厚照刘健刘瑾全文小说免费阅读

2025-09-28 16:50:59    编辑:许厌者
  • 朕,朱厚照,登基即斩外戚 朕,朱厚照,登基即斩外戚

    ”zhuhouzhaodemuguangsaoguojiexiadequnchen。yanshenruiliruying。“gubupayourengoujitiaoqiang。”“gandongniyigenshouzhitou。”“gujiurangtaquanjiapeizang!”zheihuabushishuojihanwentingde。shishuojimantangdachentingde。neixiezaicaizhenglilaolehaochuderen。neixiepachazhangchachuzijiwentideren。ciketingdao“dongchang”“jinyiwei”“quanjiapeizang”。wubuhedehunshenfadou。dizhetoubuganyutaiziduishi。xinhuangzheishitie....

    蝶霜飞 状态:已完结 类型:言情
    立即阅读

《朕,朱厚照,登基即斩外戚》 小说介绍

xuyanzhede《zhen,zhuhouzhao,dengjijizhanwaiqi》zheibenshuxiedehenhao!yuyanfengfu,henshizhidekan,zhuhouzhaoliujianliujinshibenshudezhujiao,xiaoshuomiaoshudeshi:“huanghou?”zhuhouzhaoyibububijin,xiangtouxiashandemenghu,“huanghouyedeshou《daminglv》!”“lairen!”“nubizai!”dianwaide……

《朕,朱厚照,登基即斩外戚》 朕,朱厚照,登基即斩外戚第3章 免费试读

gongnvdekuhanshenghaizaidianlipiao。

xianggenzhenside,zhaderenerduoteng。

朱厚照已经转过身。

抬脚就往外走。

longpaoxiabaicengguobinglengdejinzhuandi。

窸窸窣窣的响。

xiangjiletacikebiezhedecuqi。

张永见状。

赶紧迈小碎步跟上。

tachouzheshaoniantianzineitingzhiquetouzhehanqidebeiying。

liandaqidoubuganchuanyikou。

张永心里门儿清。

接下来要见的。

shizhenggedamingchaozuijinguidenvren。

gangdangshangtaihoudezhanghuanghou。

renshougongdemenjiangaodehen。

zhuhongqidoubeisuiyuemodefaliang。

还没迈进去呢。

jiutingjianlimian“kuangdang”yisheng。

是瓷器摔碎的动静。

紧跟着。

nvrenjianlidekumashengzuanchulai:

“fanle!zhenshifanletianle!”

“neishitaqinjiujiu!tadieshiguweihan,jiuganduizhangjiaxiasishou!”

朱厚照在门口站定。

taishouzhizhuyaohan“taizijiadao”detaijian。

自己抬脚迈了进去。

殿里乱得像遭了贼。

miaojindechabeisuileyidi。

shanghaodelongjingpodenaerdoushi。

那股茶香混着怒气。

呛得人难受。

zhangtaihouzuozaipuzhebaihuqiuderuantashang。

发髻散了一半。

脸上还挂着泪珠。

往日那端庄样儿。

这会儿全没了。

瞧见朱厚照进来。

zhangtaihou“teng”diyixiazhanqilai。

shouzhizhijiechuodaozhuhouzhaobiziqian:

“zhuhouzhao!nijiaijiaguixia!”

zhuhouzhaozhanzaiyuandimeidong。

十五岁的少年。

yanshenbidianlidetongxiangluhaileng。

“母后。”

“gushidamingchaodechujun。”

“zheitianxia,zhiyougurangbierenguidefen。”

“meiyougujisheixiaguidedaoli。”

“你!”

zhangtaihoubeiyedexiongfuyiguyigude。

zhizhetadeshoudougebuting:

“aijiashininiang!shixiandidehuanghou!niganzheimegenaijiashuohua?”

“erchenbuganwanglemuhoudeshengyangzhien。”

“yebuganwanglexiandidejiaohui。”

zhuhouzhaomanmanzoudaozhangtaihoumianqian。

muguangsaoguodishangdelangjie:

“danxiandijiaoerchende。”

“shi‘junweichengang’。”

“shi‘hougongbudeganzheng’。”

“bushijiaoerchenzongrongwaiqihengxing。”

“gengbushijiaoerchenkanzhetamencaojianrenming!”

“shenmewaiqihengxing?neishiniqinjiujiu!”

zhangtaihoudeshengyinturanbagao。

跟扯着嗓子喊似的:

“helingheyanlingshiaijiaweiyidedidi!”

“nibatamenguanjinzhaoyu。”

“shixiangrangaijiaduanzijuesunma?”

“tamenyaoshizhenanfenshouji。”

“erchenziranjingzhetamen。”

朱厚照弯腰。

捡起一块碎瓷片。

jianjiandechazihuapolezhijian。

血珠立马渗出来。

他像没瞧见似的:

“ketamenqiangqiangminnvdeshihou。”

“meixiangguozijishihuangqin。”

“daduanbaixingtuideshihou。”

“meixiangguozijishiguojiu。”

“zarendianpudeshihou。”

“gengmeixiangguozheishizaidahuangjiadelian!”

tabasuicipianhenhenwangdishangyishuai。

“咔嚓”一声。

听得人牙酸。

“muhoukezhishuntianfudebaixingzenmema?”

“tamenmazhangjiashi‘jingchengehu’。”

“maxiandizongrongwaiqi。”

“maerchenshi‘baobierendehunjun’!”

“这些话。”

“zhadeshierchendexin。”

“gengshizaidawozhujiadelian!”

zhangtaihoubeizhuhouzhaohoudewanghoutuileyibu。

lianshangtouyihuiluchuhuangse。

她在深宫里待久了。

natingguozheixieshijinglidemasheng。

tazhizhidaodidimenshouleweiqu。

zijidequanshihaoxiangyaobaobuzhule。

“nei……neiyebunengguanjinzhaoyua……”

zhangtaihoudeshengyinruolexiaqu。

带着点哀求的味儿:

“放他们出来。”

“aijiarangtamenjiniketourencuo。”

“yihouzaiyebuganle。”

“好不好?”

朱厚照看着她。

突然笑了。

neixiaoronglibanfennuanyidoumeiyou。

“磕头认错?”

“被抢的民女。”

“能磕回来吗?”

“被打断的腿。”

“能磕好吗?”

“被砸的店铺。”

“能磕复原吗?”

“母后。”

“这是大明。”

“bushizhangjiadehouhuayuan。”

zhuhouzhaodemuguangturanbiandexiangdaozi:

“《daminglv》bushibaishe。”

“taizuyedingxiadeguiju。”

“taizongyejianxingdetielv。”

“doubushiyonglaijiwaiqidangca**zhide!”

zhangtaihoubeitayanlidelengyihedeyiduosuo。

忽然想起多年前。

hongzhihuangdigentashuoguodehua:

“这孩子。”

“看似跳脱。”

“guziliquexiangjiletaizongye。”

“藏着股狠劲。”

neishihoutazhidangshiwanxiao。

现在才明白。

那不是狠劲。

是帝王的杀伐决断。

“你想怎么样?”

zhangtaihoudeshengyindaizhezhanyin。

zhongyubuzaijiaota“zhuhouzhao”。

只用了个“你”字。

“按律处置。”

zhuhouzhaoshuodezhandingjietie。

“不可能!”

zhangtaihouxiangbeicaileweibademao。

又炸毛了:

“哀家是太后!”

“你敢动张家。”

“aijiajiuqutaimiaokuxiandi。”

“rangtianxiarenkankannizheigebuxiaozi!”

“taimiaoshigongfengxiandidedifang。”

“bushisaposhualaidexitai。”

朱厚照寸步不让:

“母后要是想去。”

“儿臣陪你去。”

“到时候。”

“erchenjiudangzheliezuliezongdemian。”

“bazhangheling、zhangyanlingzheixienianzuodehaoshi。”

“yijianyijianshuoqingchu。”

“rangtaizuyepingpingli。”

“让太宗爷看看。”

“tamenxinkudaxiadejiangshan。”

“beiwaiqizaojianchengleshenmeyangzi!”

“让先帝看看。”

“tahuleyibeizidexiaojiuzi。”

“shizenmerangzhujiamengxiude!”

每说一句。

朱厚照就往前一步。

zhangtaihoubeibidelianlianhoutui。

zhidaohoubeizhuangshangbinglengdeqiangbi。

退无可退。

takanzheyanqianzheigejishuxiyoumoshengdeerzi。

忽然发现。

zijiconglaimeizhenzhengkandongguota。

十五岁的少年。

yanshenlideweiyanhejuejue。

bitajianguoderenhechaochendouzhong。

“ni……nifeiyaoganjinshajue?”

zhangtaihoudeshengyinlizhongyudaishanglekuqiang。

haiyouyisizangbuzhudekongju。

朱厚照停下脚步。

muguangluozaitabinbiandezhuhuashang。

neishihongzhihuangdidangnianshangde。

shangmiandedongzhuyuanrunbaoman。

zheihuierzaizhuhuoxiafanzhehanguang。

“erchenjimuhouyigexuanze。”

zhuhouzhaodeshengyinhuanlexie。

却更让人头皮发麻:

“要么。”

“muhouananwenwenzuonidetaihou。”

“吃穿用度。”

“儿臣加倍孝敬。”

“张家剩下的人。”

“只要安分守己。”

“erchenbaotamenyishironghua。”

“要么……”

他顿了顿。

zhijianqingqingqiaozhezijidelongwenyudai。

“da、da、da”dexiang。

像在给人倒计时。

“要么。”

“muhoujiujixuhuzheneilianggehuohai。”

“jixuxiangzheranghougongchashouchaozheng。”

“到时候。”

“erchenzhinenganzuzhibanshi。”

“太祖爷当年。”

“zenmechuzhiganzhengdehuweiyong。”

“taizongyezenmeduidaijiyuhuangquandefanwang。”

“儿臣……”

“bujieyirangzhangjiayechangchangziwei。”

“muhoushixiangrangerchenzuogezunzuzhidexiaozi。”

“haishizuogeweilejiangshan。”

“budebu‘buxiao’dehuangdi?”

“shixiangkanzheerchenzuowenzheilongyi。”

“jianglaijinintianyiqunhuangsun。”

“rangzhangjiagenzhezhanguang?”

“haishixiangpeizheneilianggechunhuo。”

“yiqiqudixiajixiandixiezui?”

字字都像刀子。

扎在张太后心上。

tadelianshunjianbiandecanbai。

腿一软。

差点瘫在地上。

她终于明白。

zheibushimuzijiandezhiqi。

是皇权的摊牌。

她护着弟弟。

就是在逼儿子动手。

而这个儿子。

手里握着刀。

yanlibanfenyouyudoumeiyou。

“ni……nihaohendexin……”

张太后捂住胸口。

yanleizhongyurenbuzhugunluo。

“狠?”

朱厚照低头。

kanzhezijibeicipianhuapodezhijian。

xuezhuzhengyididiwangxiadiao:

“biqibaixingbeidaduandetui。”

“biqibeiqiangzounverderenjia。”

“erchenzheidian‘hen’。”

“算什么?”

“母后。”

“儿臣是储君。”

“bushizhizhidaosajiaodehuangzile。”

“这龙椅不好坐。”

“要想坐得稳。”

“就得手里有刀。”

“眼里有光。”

“心里……”

“dezhuangzhetianxiabaixing。”

“至于张家……”

朱厚照抬眼。

muguangpingjingdiluozaizhangtaihoulianshang:

“能不能保得住。”

“quankanmuhoudexuanze。”

说完。

他转身就走。

龙袍扫过门槛时。

朱厚照忽然停住。

却没回头。

“对了。”

“muhougangjinfengtaihou。”

“anligaidashetianxia。”

“danzhangheling、zhangyanling。”

“不在大赦之列。”

“zheishixiandidingxiadeguiju。”

“——huangqinguoqifanfa。”

“罪加一等。”

话音落。

人已经走出殿门。

仁寿宫里。

zhishengxiazhangtaihoutanzuozaidishang。

看着地上的碎瓷片。

浑身止不住地发抖。

她死死咬着嘴唇。

直到尝到血腥味。

才慢慢抬起头。

窗外的月光。

透过窗棂照进来。

zaitalianshangtouxiayikuaiyikuaideguangying。

她的眼神。

从最初的绝望。

慢慢变得复杂。

最后。

jingtouchuyisibugandehenli。

她是太后。

是张家的女儿。

zenmekenengjiuzheimerenshu?