孟南枝郝近
《孟南枝郝近》 小说介绍
《mengnanzhihaojin》quanwenmeiyoutuonidaishui，yemeiyoulansutaodeganqingxian，henzhidekandeyibuyanqingxiaoshuo。mengnanzhihaojinshigaishudezhujiao，xiaoshuojingxuan:mengnanzhihaixiangzaishuoshenme，zuichunquezaicibeitaduzhu。kuangreerchongmanqinlvexingdewenrangmengnanzhideshentiyidiandianruanlexiaqu，……
《孟南枝郝近》 第二章 免费试读
haojinshenshangyongyuandaizheyigudandandeqingcaoxiang，qinglieershushi。
cishi，tashenshangyezhanshangletongyangdeqiwei。
tadeshouzhangjintiezaitashenshang，yachiyaozhetadeerchui，“bushigennishuoguobuyaodaozheibianlai？jiuzheimexihuankanbiedenanrenguangbangzi？”
tahoumiandehuarangmengnanzhiyileng，suijiaonaodetuiletuitadexiongkou，“hushuoshenmeni！wojiushilaijinisongdongxide，woyaozhendezhaobieren，wokannizenmeku！”
haojinsihuxiaoleyisheng，shouzhizaitayaoshangyouqialeyixia，mizheyanjing，“wodaoxiangkankandaoshikudeshishei。”
mengnanzhirenbuzhuhengleyisheng，neishengyinzaijingmideloudaozhongxiandegewaijiaomeidongren。
mengnanzhihaixiangzaishuoshenme，zuichunquezaicibeitaduzhu。
kuangreerchongmanqinlvexingdewenrangmengnanzhideshentiyidiandianruanlexiaqu，shouyebuzhijuedezhuajinletaxiongqiandeyifu。
danxiayike，haojinquejiangtasongkaile。
mengnanzhizhengkaiyanjing，youxiemangrandekanzheta。
haojingouqichunjiao，“zenme，nixiangzaizheilizuo？”
“当然不是！”
孟南枝立即回答。
neikuaisudefourensihuduiyinglelingwaiyigedaan，mengnanzhilijiyaojinlezuichun，haixiangzaishuoshenmeshi，haojinqueyijingbangtaanledianti。
“回去吧。”
tazuijiaodehuducishiyijingyalexiaqu，qingjuandanrandeyangzifangfogangcaishenmedoumeiyoufashengguo。
电梯门很快开启。
mengnanzhiwangqianzouleyibuhouyouturanxiangqishenme，“wonainai……”
“我会去的。”
mengnanzhizheicaixiaoleqilai，youzhuanguoshen，dianjiaoqinleyixiatadelianjia。
“那我走啦。”
haojinlianshangbuweisuodong，zhiqingqingdedianleyixiatou。
孟南枝步入电梯。
haojinjiuzhanzaimenwai，zaidiantimenheshangdeneishunjian，mengnanzhizhenghaokanjianyezishanconggongsilimianzoulechulai，duihaojinshuoleshenme。
diantixiaxing，waimiandeshijieyebeigejuekai。
gangcaideneiyimurangmengnanzhixinliyouxieguaiyi，xianglexianghou，daodihaishijiangshoujifanglexiaqu。
——tayinggaixiangxinhaojin。
孟宅。
weileqinghelaotaitaideshengchen，cishizhaizishangxiaderendouzaimangzhezhunbeibuzhi，mengnanzhigangjinwubianbeilaotaitaijiaolequ，shuorangtabangmangcankaoshoushi。
“zheizhenzhutinghaode。”mengnanzhizuozaiyizishang，suishouzhileqizhongyichuan。
“zheitaowoqunianjiudaiguole。”laotaitaihuida。
“e，xiangqilaile，neizheigeba，zheibaoshideyansebucuo。”
mengnanzhidehuashuowan，laotaitaiyebuhuidale，zhihuihuishourangpangbiandeyongrentuixia。
“nizenmexinbuzaiyande？”
“meiyoua。”mengnanzhidunleyixia，youshuodao，“nainai，nishengrineitian，wokeyiyaoqingyigerenlaima？”
“jiunijiaowangdeneigeqiongxiaozi？”
“tabushiqiongxiaozi。”mengnanzhizhouqimeitou，youshuodao，“ninxiangxinwo，tayihouyidinghuichenggongde。”
“chenggongyouruhe，nenggenwomenmengjiaxiangbi？”
“奶奶！”
laotaitaibaibaishou，“xingle，nixiangrangtalaijiulaiba，nifuqinneibianwolaishuo。”
mengnanzhilijixiao，“wojiuzhidaonainaizuihaole，lai，wojininshidai，ninxihuannage？”
huashuozhemengnanzhibianzhunbeiqunashoutao，dantadeshoujiquexianxiangleqilai。
kanjianshangmiandexinxi，talianshangdexiaorongdunshiningguzhu。