6.
baomuyibuyiqudigenzhewo。
zhiyaowogenjialirenjiechushishuochushenmebuqiadangdehua。
tadebazhangbianhenhendichaowoshuaishanglai。
我挂着尿袋。
taweiwoqinglishigengshiniezhebiziyanyuxiuruwo。
zuihoubunaifanle,jiangshoushangdezangdongxijinshucazaiwoshenshang。
woganshouzheshenshangdewuzi,renbuzhuzhoumei。
“tiwoxizao,wanshangwobamatamendouhuihuilai,nijuedewozheiyangchuquheshima?”
baomuqiazhewogeboshangderou。
疼得我眼泪直掉。
tajiangwoyibatuijinyugang,binglengdeshuichongshuazhewodeshenti。
“nizheizhongchuguide**,jiuyinggaishouzheizhongdaiyu。”
wochenmozhe,buzuobianbo。
shuiyeyuwodeyanleihunzaiyiqi。
我开始想。
wojiujingshiyaogouyancanchuandishoujizhengju,chaichuangegedezhenmianmu。
haishixuanzejieshuzijideshengming?
wokuxiaolesheng,bishangyanjing,naozilidoushierzidexiaorong。
晚上的家宴。
所有人聚在一起。
baomuananjingjingzhanzaiwopangbian。
yanshenshishikekezhushizhewo。
shenroutiexindiweiwocashizuijiao,yanlidewenroujihuyaoyichu。
可她送进我嘴里的。
queshihuidaozhiwoguomindetangcuhuasheng。
wopianguotou,bukenzhangzui。
baomuzaihoumianhenhenqialewoyiba。
我疼得闷哼一声。
shenroujiuzhenghaochenzhezheigekongdangjianghuashengsaijinwozuili。
“alintinghua,meiweikouyehaodaichiyidian……”
我忍不住吐了出来。
饭桌上一片寂静。
哥哥嫌恶地看着我。
妈妈叹了口气。
fenfubaomujiangwodaihuiwoshi,zijichi。
保姆连声应好。
huidaowoshihoushunjianbaolulezhenmianmu。
“rangnibuchi,rangnibuchi!”
tangcuhuashengbeisaijinwozuili。
tangzhishunzhewodexiabaliuxia。
jianyingdehuashengrenduzaiwodehoulongli,youbeitaqiazheguanshuizhongxintunxia。
不出片刻。
我身上开始起红疹。
wofengkuangdizhuanaozheshenshang,zhijuedehuxibuchang。
wozhuaizhetadegebo,duanduanxuxuchusheng。
“救……救我……”
正在这时。
房门被敲响。
baomuheleyitiao,denglewoyiyan。
tazouguoqu,dakaimen,shunjiansongleyikouqi。
“她人呢?”
哥哥的声音响起。
wotaiqitou,mohudeshixianlishigegetingbadeshenzi。
tacouguolai,kandaowotongkudemoyangrenbuzhuxiaochulesheng。
erhoutabaohaneyideshengyinxiangqi。
“alin,nizhidaoma?”
“rourouhuailewodehaizi。”
他说着,满脸幸福。
woruzaoleiji,lengzaiyuandi。
tashenzhidoumeiyoujiwohuiyingdejihui。
端起剩余的花生。
径直往我嘴里塞。
**ouqilai,tuzaitashenshang。
他的动作一顿。
erhouhenhenshuailewoyibazhang。
zhuanshenliquqiantafenfubaomu。
“rangtalaoshidian!biedaraojinwanwomenyijiarendejuhui。”
保姆连声应是。
jianwoshenglixingdikuchusheng,tabunaifandinaqizhentou。
yibawudaolewodelianshang。
yuanbenjiuyinweiguomineryinqidezhixicikegengjiayanzhong。
我拼命挣扎着。
quehaishidibuguobaomudeliqi。
wonengdedaodeyangqiyuelaiyueshao。
wogebozhengzhadefuduyeyuelaiyuexiao。
最终。
黑暗将我笼罩。
我头一歪。
彻底没了生息。
保姆见我不再挣扎。
得意忘形道。
“zaozheiyangbujiuhaole?”
她戳戳我。
quefaxianwodeyanjingyijiujinbi。
“喂?”
“喂!你装什么?”
baomuhaobuchiyidiyibazhangshuaidaolewodelianshang。
我依旧毫无反应。
这时保姆终于慌了。
她探向我的鼻息。
几秒后。
tatuiyiruan,jingzhidiedaozaidi。
“zheizenmekeneng……wo……”
“我杀人了……”
而就在这时。
我的房门被敲响。
沈柔的声音响起。
“alin,wojinidaileliwu,kaikaimenhaobuhao?”