6.

6.

baomuyibuyiqudigenzhewo。

zhiyaowogenjialirenjiechushishuochushenmebuqiadangdehua。

tadebazhangbianhenhendichaowoshuaishanglai。

我挂着尿袋。

taweiwoqinglishigengshiniezhebiziyanyuxiuruwo。

zuihoubunaifanle,jiangshoushangdezangdongxijinshucazaiwoshenshang。

woganshouzheshenshangdewuzi,renbuzhuzhoumei。

“tiwoxizao,wanshangwobamatamendouhuihuilai,nijuedewozheiyangchuquheshima?”

baomuqiazhewogeboshangderou。

疼得我眼泪直掉。

tajiangwoyibatuijinyugang,binglengdeshuichongshuazhewodeshenti。

“nizheizhongchuguide**,jiuyinggaishouzheizhongdaiyu。”

wochenmozhe,buzuobianbo。

shuiyeyuwodeyanleihunzaiyiqi。

我开始想。

wojiujingshiyaogouyancanchuandishoujizhengju,chaichuangegedezhenmianmu。

haishixuanzejieshuzijideshengming?

wokuxiaolesheng,bishangyanjing,naozilidoushierzidexiaorong。

晚上的家宴。

所有人聚在一起。

baomuananjingjingzhanzaiwopangbian。

yanshenshishikekezhushizhewo。

shenroutiexindiweiwocashizuijiao,yanlidewenroujihuyaoyichu。

可她送进我嘴里的。

queshihuidaozhiwoguomindetangcuhuasheng。

wopianguotou,bukenzhangzui。

baomuzaihoumianhenhenqialewoyiba。

我疼得闷哼一声。

shenroujiuzhenghaochenzhezheigekongdangjianghuashengsaijinwozuili。

“alintinghua,meiweikouyehaodaichiyidian……”

我忍不住吐了出来。

饭桌上一片寂静。

哥哥嫌恶地看着我。

妈妈叹了口气。

fenfubaomujiangwodaihuiwoshi,zijichi。

保姆连声应好。

huidaowoshihoushunjianbaolulezhenmianmu。

“rangnibuchi,rangnibuchi!”

tangcuhuashengbeisaijinwozuili。

tangzhishunzhewodexiabaliuxia。

jianyingdehuashengrenduzaiwodehoulongli,youbeitaqiazheguanshuizhongxintunxia。

不出片刻。

我身上开始起红疹。

wofengkuangdizhuanaozheshenshang,zhijuedehuxibuchang。

wozhuaizhetadegebo,duanduanxuxuchusheng。

“救……救我……”

正在这时。

房门被敲响。

baomuheleyitiao,denglewoyiyan。

tazouguoqu,dakaimen,shunjiansongleyikouqi。

“她人呢?”

哥哥的声音响起。

wotaiqitou,mohudeshixianlishigegetingbadeshenzi。

tacouguolai,kandaowotongkudemoyangrenbuzhuxiaochulesheng。

erhoutabaohaneyideshengyinxiangqi。

“alin,nizhidaoma?”

“rourouhuailewodehaizi。”

他说着,满脸幸福。

woruzaoleiji,lengzaiyuandi。

tashenzhidoumeiyoujiwohuiyingdejihui。

端起剩余的花生。

径直往我嘴里塞。

**ouqilai,tuzaitashenshang。

他的动作一顿。

erhouhenhenshuailewoyibazhang。

zhuanshenliquqiantafenfubaomu。

“rangtalaoshidian!biedaraojinwanwomenyijiarendejuhui。”

保姆连声应是。

jianwoshenglixingdikuchusheng,tabunaifandinaqizhentou。

yibawudaolewodelianshang。

yuanbenjiuyinweiguomineryinqidezhixicikegengjiayanzhong。

我拼命挣扎着。

quehaishidibuguobaomudeliqi。

wonengdedaodeyangqiyuelaiyueshao。

wogebozhengzhadefuduyeyuelaiyuexiao。

最终。

黑暗将我笼罩。

我头一歪。

彻底没了生息。

保姆见我不再挣扎。

得意忘形道。

“zaozheiyangbujiuhaole?”

她戳戳我。

quefaxianwodeyanjingyijiujinbi。

“喂?”

“喂!你装什么?”

baomuhaobuchiyidiyibazhangshuaidaolewodelianshang。

我依旧毫无反应。

这时保姆终于慌了。

她探向我的鼻息。

几秒后。

tatuiyiruan,jingzhidiedaozaidi。

“zheizenmekeneng……wo……”

“我杀人了……”

而就在这时。

我的房门被敲响。

沈柔的声音响起。

“alin,wojinidaileliwu,kaikaimenhaobuhao?”