2

2

我低头。

看了几秒迟迟未动。

ganggangsongyinzaiyongqianxiuruwo。

用力掐了一下手心。

不是梦。

整整二十五年。

wohesongyincongxiaoyiqizaigueryuanzhangda。

huxiangyikao,huxiangpeiban。

tashiwodeairen,yeshijiaren。

“yinyin,zhunixingfu。”

suoyoudeqingxudoubianchenglezheijuhua。

我咽下了所有苦涩。

chuixiadeshoupengdaolekoudai。

鼓鼓的。

差点忘了。

“zheishijinideliwu。”

xianglexiang,wohaishinalechulai。

就当是最后的了结。

是一条钻石项链。

songyincenghewobaoyuanguo,tadiyicizouhongtanxiangjieyongzheigepinpaidezhubao。

可给狠狠的拒绝了。

pinpaifangxianqitakaweibugou。

我扔记得那日。

那样滚烫的泪水。

taweiqudexiangshuangdadeqiezi。

congneiyihou,wojiuxiadinglejuexin。

yidingyaosongjitayitiaozheigepinpaidexianglian。

为了一个惊喜。

我偷偷准备了很久。

xiuxideshijianbeiwoyisuozaisuo。

zhiweileduojiejifensheyinggongzuo。

zanlehenjiu,zhongyuganzaibanjiangdianliqian。

取到了这条项链。

shisongyinxihuandefensesuizuan。

wodakaihezi,tasihuweiweilengleyishun。

看到她颤抖的手。

不由得心软。

“yinyin......”

大脑空白了一瞬。

taquebaxianglianliandaizhehezidaluozaidi。

“shenmebianyihuoyehaoyisinachulaijiwo?”

我怔怔的。

xiaoxiaodefenzuanzaidengguangxiashanshuozheguangmang。

huranjuedeshixianyouxiemohu。

我缓缓蹲下。

“呵。”

toudingchuanlaideshinanrendechaoxiaosheng。

“wohejindemeimei,zirankanbushangnidepolan。”

taitou,duishangtachaonongdemuguang。

nanrenshenshou,basongyinjianbangshangdepijiannaxia。

luchudeshiyitiaomanfenzuanxianglian。