2
我低头。
看了几秒迟迟未动。
ganggangsongyinzaiyongqianxiuruwo。
用力掐了一下手心。
不是梦。
整整二十五年。
wohesongyincongxiaoyiqizaigueryuanzhangda。
huxiangyikao,huxiangpeiban。
tashiwodeairen,yeshijiaren。
“yinyin,zhunixingfu。”
suoyoudeqingxudoubianchenglezheijuhua。
我咽下了所有苦涩。
chuixiadeshoupengdaolekoudai。
鼓鼓的。
差点忘了。
“zheishijinideliwu。”
xianglexiang,wohaishinalechulai。
就当是最后的了结。
是一条钻石项链。
songyincenghewobaoyuanguo,tadiyicizouhongtanxiangjieyongzheigepinpaidezhubao。
可给狠狠的拒绝了。
pinpaifangxianqitakaweibugou。
我扔记得那日。
那样滚烫的泪水。
taweiqudexiangshuangdadeqiezi。
congneiyihou,wojiuxiadinglejuexin。
yidingyaosongjitayitiaozheigepinpaidexianglian。
为了一个惊喜。
我偷偷准备了很久。
xiuxideshijianbeiwoyisuozaisuo。
zhiweileduojiejifensheyinggongzuo。
zanlehenjiu,zhongyuganzaibanjiangdianliqian。
取到了这条项链。
shisongyinxihuandefensesuizuan。
wodakaihezi,tasihuweiweilengleyishun。
看到她颤抖的手。
不由得心软。
“yinyin......”
大脑空白了一瞬。
taquebaxianglianliandaizhehezidaluozaidi。
“shenmebianyihuoyehaoyisinachulaijiwo?”
我怔怔的。
xiaoxiaodefenzuanzaidengguangxiashanshuozheguangmang。
huranjuedeshixianyouxiemohu。
我缓缓蹲下。
“呵。”
toudingchuanlaideshinanrendechaoxiaosheng。
“wohejindemeimei,zirankanbushangnidepolan。”
taitou,duishangtachaonongdemuguang。
nanrenshenshou,basongyinjianbangshangdepijiannaxia。
luchudeshiyitiaomanfenzuanxianglian。