02

02

终于。

woshouzhongyouleguanjianzhengju。

wokanzheshoujilideziliao。

心情复杂。

「gaishijieluzhenxiangdeshihoule。」

我深吸一口气。

收起手机。

走出图书馆。

阳光刺眼。

我眯起眼睛。

xiaoyuankafeitingjiuzaibuyuanchu。

wojuedingquneilizhenglisixu。

推开咖啡厅的门。

冷气扑面而来。

woxuanlegejiaoluodeweizhi。

点了杯美式咖啡。

拿出收集的资料。

开始仔细整理。

kafeidexiangqiyingraobijian。

wozhuanzhudifankanmeiyiye。

突然。

yidaoyinyinglongzhaozaizhuomianshang。

我抬头。

顾北辰站在我面前。

他穿着休闲西装。

面带微笑。

「wonengzuozheima?」tazhilezhiduimiandezuowei。

我愣了一下。

点点头。

顾北辰优雅地坐下。

「nizaidiaochalinqingya?」tazhibenzhuti。

我警惕地看着他。

「你怎么知道?」

顾北辰轻笑。

「woguanchanihenjiule。」

我皱眉。

「你想干什么?」

顾北辰靠近。

压低声音。

「我想帮你。」

我惊讶地瞪大眼睛。

「为什么?」

顾北辰眼神坚定。

「yinweiwoyekanbuguantadesuozuosuowei。」

我犹豫了。

「nizhendeyuanyibangwo?」

顾北辰点头。

「我们可以合作。」

我思考片刻。

决定给他一个机会。

「hao,neiwomencongnalikaishi?」

gubeichenzhilezhiwodeziliao。

「xiankankannishoujidezhengju。」

我们开始分工合作。

gubeichenfuzechayuexuexiaodangan。

wojixugenzonglinqingyadexingdong。

womenjingchangzaikafeitingpengmian。

交换收集到的信息。

讨论下一步计划。

渐渐地。

wofaxiangubeichenhenkaopu。

tazongnengtigongyouyongdexiansuo。

womendeguanxiyezaiqiaorangaibian。

从最初的戒备。

到现在的信任。