春风不渡旧人归17

suoyixieyuyanzheicaifangxiadaocha,naqiyipangdeshoujidiankaiqiaolejigezi,ranhoudijilimoyuankan。

“niyizhidingzhewozuoshenme?”

limoyuanzhengkantakanderushen,yuefajuedetahexieyuyanhenxiang,suoyicaituokouerchu。

“nihenxiangwoyigeguren。”

故人?

“谁?”

xieyuyantongkongyizhan,wozhebeizideshoujinlejin。

limoyuanzuanlezuanshou,zuihoukuseyixiao:“woweihunqi。”

huoxushiyanqianderentaixiangxieyuyan,limoyuanxinlidejiebeiyequanfanglexialai。

tabazheiyinianlaishenzangzaixinzhongdetongkuquandouqingsujileduimianderen。

“wohenaiwodeweihunqi,danshiyinweiwairendeyixiechanyan,rangwozuochucuowupanduan。zuihourangtatiaoyazisha。”

“ziciwomeigeyewandouhuizuomeng,mengliwomeicidounengzaixuanyalilazhutadeshou,kemeimeiyaojiushanglaishi,tadouyaozhengtuodiaowodeshou,tourudahuo。erqiezicongtadeshitibeitadeqingdiwachulaihou,wojiuzaiyemeiyoumengjianguota。”

“zheiyinianlai,woqiulehenduosimiao,kemeigezhuchijiwodedaandoushitabuyuanyijianwo。”

yajiduoniandeqingxuzhongyuzaicikebenkui,yixianghenlidenanrenjingrandangzheyigemoshengnvrendemianyanmiantongkuleqilai。

ruguoxieyuyanzhishiyigexunchangren,neitayidingbeilimoyuandeaiqinggushisuogandong,shenzhihaihuijiaohuitongkudetadichuyizhangzhijin。

kexitajiushilimoyuangushilidenvzhurengong。