哆啦是只九命猫第十一章

dishiyizhangmengxidemouzizaiciliangleqilai,yibabaoqiwo。“zhendema?duola!”tashengyinzhandouzhe。

“ruguonengzhonglaidehua,zheiciwoyidinghuihaohaodehuozhe。”neimiaojiufangxinle。womanhanreleididiantou,

shenqiwubi。“sheirangmiaoshicongmingyoulihaidejiumingmao。”“kanhaole,miaozhizhanshiyici!

”suizheyidiandianliangguangcongwozhouzaoranqi,wodeshentiyekaishitouming。mengxituranxiangshiyishidaoshenme,

baizheshouzhisuanleqilai。“budui,duola,zheishinizuihouyitiaomingle。”wodemaoweibaqiaodejigao。

“miaozhidao......”“buyao,duola,wobuyaohuiqule......”mengximengdishenshou,

quezhualegekong。panghuhudemaoyingjinshengyigexukongdehuanying,yidiandianxiaosan......woyaoleyaozhuazi。

“zaijianlexiaozhuren,xiexienijiwohuotuichangchi,xiexienihewozuopengyou。”“miaobuzaiderizili,

buyaozaiheruonanchaojiale,nimenyaohaohaochifan,haohaoshuijue,kaoshangzuilihaidedaxue。”“ai,

miaoguoranshizuibende,qishimiaolaoxianmunimenrenleile......”yuyinxiaosan,yizhenguangmanghou,