第4章

极善。

jiandandelianggezi,queshishijianshenglingwufaqijidegaodu。

wozhengkunao,houziqueluchuyidianpijuan,rouzhenaodaisuohuiledabangli。

wolingguangyishan,duia!shuobudingtakeyi。

wotengyunjiawugandaojinguangsi,quefaxianneirenzaoyidenghouzaishanmenqian。

cimeishanmu,yishendanbodesengpaoshangzhanzheliangyi。

“erlangshenjunzhongyulaile。”

wofeichangchayi:“heshang,nizaozhidaowoyaolai?”

tangsengbingweinianchuneijushuxidefohao,zhishijingjingdikanzhewo。

“wukongdeshi,woyizaobianzhixiao。”

wozhenjing,renbuzhuhoutuiyibu:“nishuoshenme?”

dangchutashitusirenlijingmonandaodalingshan,ketaquebingweizailingshanxiuxing,ershihuidaojinguangsiweizhongshengchuanjiaofofa。

yuanlaidangniandetangsengzaoyizhidaodatudibeiliuerqudai。

“tabiwukonghaiyaoxiangwukong。”tangsengluchuyizhongnanyimingzhuangdebeishang。

“yiqiandoushiwukongbaohuwo,zheiyici,jiuhuanwolaibaohutaba。”

shuozhe,tatongshenfanqijinguang,huaweileyikeshelifeidaowomianqian。

wowozhesheli,ganshouzhexiongkoudebangqiaofanqibuxunchangdewendu,jihurongchuanxinkou。

“……jiubangnizheiyici。”

“师父。”