第四章

第四章

我几乎要昏过去。

jintianfashengdeshiqingxiangzuoleemengyiyang,woxianzaitingdaotadeshengyinwojiushenglixinghaipa。

“是,是我的错!”

“zheidoushiwodebaoying,qiuqiunifangguowo......”

dagaishiwoqiuraodeyangziquyuedaotamenle,tamenduizhewoxiaozuoyituan。

“zheicainadaonaa,zheijiukaishiqiuraole,bushuozijishizhoufurenma?zhoufurenjiuzheimemeiguqi?”

“chunxiaojiaoxundejiushihao,zheiyikaishibushihaizuiyingnima,xianzaihaihaobushilaolaoshishide!”

“jiushi,yaowoshuozheiyangderenjiusuanshidasiyeshiyinggaide,yebukankanniqiangdeshisheidenanren!”

“zheixiatayinggaibuganqiangle,haishuozijishizhougongzidemama,tayepei!”

shenchunxiaokanzhewo,xiangshizaixinshangyigezijichuangzaodeyishupin,suihounachushoujikaishipaisheshipin。

shoujizhuanmenchaozhewodelianshangpaiguo,wolianshangyinweiguominyijingquandoushihongsedezhenzi。

yizhiyilaiwodoubeijiazhongjiaoyang,congweishouguoweiqu。

xianrujinwoquebeirendadexueroumohu,shenzhihaiyaopaixiaoshipinxiuru。

laogongshuohuiyangwoyibeizi,erzigengshicongxiaojiushuozhangdayaobaohumama。

可我现在这么疼。

nimenzenmehaibulaijiuwo?

renbuzhuyanleihaishiliulechulai。

shenchunxiaokandegengxingfenle。

“nimenkankan,xiaobailianhaiyouliankuni,**ganzuobugandang,beiwojiaoxunyidunjiutinghualeba!”

shenchunxiaoshuohuadeshengyinjiaoqiao,gengangcaineigeshexienvrenbandianbuzhanbian,suihoutaxiangshibashipinfasonglechuqu。

tagangbashoujifangqilai,jicongcongdejiaobushengjiuchuanlejinlai。

“你们干什么!”