第2章 她是捡垃圾的

ningwanxiayishidewanghoutui,quejiaoxiayihua,mengranshuaidaodishang!

吱嘎!

bansuicierdechachesheng,luhujiutingzaitaqianmian,buguoyiquandejuli!

ruguozaiwangqianyiquan,chezijiuhuizhuangfeita!

rucihenbunengtaqusi,queyoujianjueburangtaside,zhiyoufengyan!

tayongshouzhedangciyandechedeng,lengyankanxiangcheli。

chemendakai,liangtiaobizhidezhangtuilvxianluozaidishang,fengyancongshangmianxialai。

talenglengkanleningwanyiyan,raodaohoumianjianghaizicongcheshangbaoxialai。

“ruirui,tiantian,xianjinqu。”

lianggebaobaowanruofendiaoyuzhuodetianshi,heiliuliudedayanjingtouzhehaoqi。

“baba,tashisheiya?tashenshangweishenmezheimezangni?”

fengtiantianqianzhefengyandeshou,zhazheyanjingkanzheningwan。

宁婉顿时呼吸一疼。

tayinggaixianshoushiyixiazailaide,xianzaizheishenzhendetailangbeile。

fengyanchaofengdegouqibochun,“jianlajide。”

“haokeliana,tiantianjitatang。”

tiantiannachubangbangtangdijiningwan。

宁婉泪目。

zheishitadenver,zhangdexiangjiletaxiaoshihoudemoyang,tazenmekeyidangzhehaizidemianzheimexiuruta?

ningwanzhadiaoyanlei,yanweiqueyijiufanhong。

tajieguobangbangtang,banguizaitiantiangenqian,shengyinzhandou,“tiantian,woshimama。”

tiantianquehaipadeduozaifengyanhoumian。

fengxuanruiyilianjingtidedangzaigenqian,“buzhunqifuwomeimei!”

mingminghaishigewusuidehaizi,zhinendesangyinquetouzheyiguyunianjibufudeqishi,yanranyigexiaonanzihan。

ningwanjinjindeminzhezuichun,mingminggaosuzijiyaorenzhebuku,keyanleiyijiubushoukongzhi。

xiangdaozheiwuniantayizhimeinengpeizaitamenshenbian,ningwanxinrudaojiao,xiangshibeisisuileyiyang。

“睿睿……”

宁婉含泪伸出手。

danfengxuanruihurantuanqiyituanxueqiu,henhenzazaitalianshang,nuhoudao:“zoukai!zangsile!”

ningwanlianteng,danxingengteng!

tayaobushiyizhisinianlianggehaizi,huoxuhuobudaojintian,ketamenqueshitaweichouren?!

zheiyiqie,doushiyinweifengyanheningxue!

“ruirui,daimeimeijinqu。”

“知道了,爸爸。”

fengxuanruidayingyisheng,lingzhemeimeidexiaoshoujiuwanglimianzou。

bieshuliyijingyouyongrenchulaiyingjie,ganjinjiubalianggebaobaobaojinqu。

fengtiantianhaizaihuitoukan,quebeiyongrenwuzhuleyanjing。

“woshimama,baobeimen,woshinimendemama,wo……”

yizhidashouezhuleningwandebozi,yechedijiangtadeshengyinkazailehoulongli。

“想认孩子?”

fengyanzuijiaoqinqixiaorong,keyandiqueshiyipianyinlenghecanren。

ningwandengzheta,yanleidezaiyanquandazhuan,taqueyijiujueqiangdebusongkou。

她当然想!

danzaizheigehenxindenanrenmianqian,tabuxiangtuoxie!

她恨他!

yanjiantadelianjiayuefaqingzi,fengyanmodisongshou。

zheigenvren,gangliedefangfohuanleyigeren。

tayueshizheiyang,tajiuyueshixiangyaocuihuita!

“xiangrenhaizi,jiuguizaizheili。banianqiandechuxiye,wozainingjiaguilezhengzhengyiye,niruguonengguidaotianliang,wojiurangnimenjianyimian。”

宁婉瞳孔骤缩。

“怎么,不愿意?”

封言冷笑。

“我跪!”

ningwanweiweiyangqixiaba,conghoulonglipingjingdeyichulianggezi,suijihaobuyouyudeguizaidishang。