第3章
3.
“laodabuhaole,womensuoyoutangkoudoubeixingludeduanle!”
“什么?”
xingyededajing,cishiyegubushangwo,mengdihuitoufennudengxiangluchen。
luchenquexianggejuwairen,mianbugaisechengzhexiahe:
“将人处理了。”
menwaizaiciyongjinlaiyiqunxiaodi,henkuaienzhulexingyede。
场内人们面面相觑。
sheiyebuzhidao,luchenturannaozheiyichushishenmeyisi。
难道是为了我?
宋繁也这样认为。
taehenhendingzhewo,shousisiqiajinlerouli,yongkouxingduiwoshuo:
“别得意。”
可我怎么会得意呢?
我太了解陆琛了。
tacongmeiweiwodezuiguorenheren。
guobuqiran,zaiyehaibeiyadaoluchenmianqianshi。
nanrendeshoupaizaiyehailianshang:
“yelaoban,zheiyinian,nizalewoduoshaotangkou?”
“wobudongni,shizaijinijihui,nizenmejiubudongni?”
“buguonengbaniyinguolai,daoyesuanyicijiejuelelianggemafan。”
“**deluchen,laozibuhuifangguoni······”
yehaizuibeiwushang,rengchulehuichang。
“suoyipaimaihaijixuma?woshibushiyoujihuigenshengwanningshuile?!”
buzhishisheikailekou,huichangzaicihuifurenao。
songfanyezhengyaorangzhuchirenzhongxinkaishishi,luchenzhaolezhaoshou。
陆川立马上前侧耳。
“niyedaogaiqulaopodenianjile。”
“songjini,yemiandewaimianderenjiaoshegenshuo,genguowodenvrenmeihaoxiachang。”
luchuanyileng,xiayishikanxiangwohonglelian。
songfanbianliangenfanshuside,mengdiyipaidatui,xiaohehedao:
“niqiaowoduohutu,zenmejiuwanglexiaochuanni?”
“feishuibuliuwairentian,yo,kanxiaochuanxiudeliandouhongle。”
wosonglekouqi,zichaoyixiao。
好歹不用死了。
我也看向陆川。
meizhuyidao,luchenluozaiwoshenshangdemuguang,zhouranzhuanshen。