第四章

贺淮坐在角落里,他点燃了一支烟放在了自己的嘴边,吐出了一圈烟雾。

shuoyaosongwohuijiadeshihou,shenbiandepengyoudazhehaha,gegedoushuoheduole,suoyourenjiangmuguangluozaileweiyiqingxingdehehuaideshenshang。

hehuaisihuyouxieyouyu,tameishuohuaquejiangmuguangluozaileshoujipingmushang。

屏幕闪烁。

woqingchudekandaolebodaguolaidedianhua,shihehuaideqiannvyouxiaweiliang。

“buyongle,wokeyizijihuiqu。”

woliekailezuibaqingqingdexiaolexiaojujuele。

hehuaimuguangluozaiwoshenshang,tanaqilepizaipangbiandewaitaodazaishoubeishang。

“niquedingkeyi?”tayouxiexinbuzaiyandewenwo。

wodagaizhidaohehuaixianzaikendingpobujidaidexiangyaoquzhaoxiaweiliang,younaliyouxinsisongwohuiqu?

“dangran。”woguzuoqingsongdediantou。

贺淮也没多做纠结。

xingxushihejiuhededuole,dakaijiamendeneiyike,kanzhekongdangdangdejia,woxinlidusaideqingxu,shunjianbengta。

wozaiyerenbuzhudehaokuqilai。