第2章

我开始烦躁!

wotaijiaochuaitajianshang,chentashenxingbuwen,likejiangtapudao,zaiqidaotashenshang!

“daodiweishenme?!zuowanwomenhaizaidianluandaofeng,niqinwobaowojiaowobaobeier!jintiannijiufanlianburenren!nishenmeyisi?!”

liangyuzhoudelianseyijingbunengyongcanbailianxingrongle。

tayandiwuhei,yanbaixuehong,takaishifachusiyadicanjiao!

“aaa,jiuming,jiuming!qiunifanglewo!!”

他表现得太异常了。

wozhuantouchaoshenhoukan,nandaoshiwobeihouyoukepadedongxi?

然而什么都没有。

梁宇宙还在惨叫。

worenbuzhutaishouchouletayibazhang!

tayijiujingkongdikanzhewo,suihouyibajiangwoxianfan,paqilaijiuyaopao。

woyanjishoukuai,baozhutadedatui。

“wangbadan,nidaodizaipashenme?nandaowonengchilenima?”

liangyuzhouaihaobuduan,kudebitidoufeichulaile。

taliantidaichuai,zuilibengkuidihanzhe“zuzonggunainai”。

erwozheidianliqinazhifudeleta,zuizhonghaishirangtapaole。

suizhefangdaomen“peng”yishengjuxiang,yiqiechenailuoding。

行李箱又没拎走。

wotanzuozaidishang,manxinyihuo。

wobaxinglixiangdakai,limianshiluansaiyiqideyifu。