第三章

“不用客气。”

qishizheibusuanshishenmeqiguaideshi,woyiyanjiukanchulaizheishitamenzaiweizuixinhezuodedianyingzuoxuanchuan。

yaoshuoweiyiqiguaidejiushi,wokandaodianzanlanliyouyigeshuxidezhanghao。

dianjinquyikan,guoranshixisichengdexiaohao!

woyouxiehuangle,lianxiangdaotazuijinzongshiyilianxiaoyididingzhepingmu,haikaishiyongyixiecongmeitingguodeqingge**,woganjueshiqingyouxiechaochukongzhile。

yushiwojitazhuanfaleneitiaoweibo,wentaweishenmehuiyongxiaohaodianzan。

tazhishihuileyiju“shouhuale。”

woxiayishijuedetazaisahuang,youyuzaisanhaishijitadaledianhua,zhuiwentadaodishizenmehuishi。

“nibuyaowuliqunaole,woshuolezhishishouhua!”

tafanzaodeguaduanledianhua。

wanshangdaojia,taxiangshiyishidaozijicuole,yiliankuijiudibawoloujinhuaili。

tashuoneixiechaozuodoushigongsideanpai,zhishiweilekuaisutishengxinrenderedu。

他请我体谅他。

wohainengshuoshenmeni,zhinengdiandiantou。

他一脸欣慰地笑了。

“jiuzhidaoaxuezuiaiwo,kendinghuiweiwozhexiangde。”

shia,woaita,suoyiwohuiweitazhexiang。