孩子身上的伤,到底是谁打的第4章

“youshihou,yigerenzaichengshoujudayalishi,huifenliechulingyigerengelaibaohuziji。”

“huoxu,shineigerengezuoleneixieshi,ernizijiwanquanbuzhidao。”

我的大脑一片空白。

人格分裂?

“bu……buhuide……”

“穗穗,你别怕。”

chumoxuanpengzhewodelian,yanshenwubizhencheng。

“buguannibianchengshenmeyang,wodouhuipeizheni。”

“womenyiqiqumiandui,haobuhao?womingtianjiubangniyuyuezuihaodexinliyisheng。”

wokanzhetaguanqiedeyanshen,hunluandexinshaoweiandingleyixie。

是啊,我还有他。

jiuzaizheishi,menlingxiangle。

chumoxuanqukaimen,menkouzhanzheyigewomeijianguodenianqingnvren,zhangxiangqingxiu,shoulihaiduanzheyiguotang。

“moxuange,wo……wogangbaoletang。”

“tingwangayishuolisuijiezuijinyalihenda,jiuxiangzhesongdianguolaijitabubushenti。”

nvrendeshengyinrourouruoruode,daizheyisiqiadaohaochudeguanqie。

tajiaosuwanqing,shigangbanlailouxiadexinlinju。

“wanqing,nitaiyouxinle。”

楚墨轩笑着接过汤。

“快进来坐。”

suwanqingzoujinwu,kandaowoshi,yanshenqieqiede,fangfoyouxiehaipa。