“wogenxiningguangmingzhengdadexiangchu，wojiushibatadangchengsaozizhaogu，nizijixiaodujichangdewuliqunao，shiyinweizijixinlizangjiukanshenmedouzang。”
xieshixudelizhiqizhuang，xiangjilezaikanyigewuliqunaodepofu。
我终于忍无可忍。
taishouzhijiejiangneiyibazhanghailehuiqu。
“xieshixunizhendebushiren!ninandaobuzhidaonishenbiandeneixierendoushizenmewuruwodema?tamensuoyourendouzhizhewodebizigaosuwo，niyangdeguasaoshuilingpiaoliang，woquexianggebaomu!”
“shuowodehaizishimeiyoubabaxihuandeyezhong，jianglaizhipeigenwoyiyangrangrenzaota!”
kanzhewoluoxiadeyanlei，xieshixulimahuangleshoujiao，youxieyuwulunci。
“bushi，zheixiehuangtanghuanibutingbujiuxinglema，hebizheimejiaozhen。”
我倏地笑了。
manshizichaodexinhuiyileng。
linxiningzaizheishizoulejinlai，hexieshixubingjianerli，rutongyiduibiren。