第4章

jijunchenlengleyishun,yuqizhenzhuo:

“qingqing,qishitashiwotaitai。wobushiguyimanni,shipanishangxin。”

“woturanjuedeyoudianbushufu,”

叶晴晴冷冷地说,

“woxiangtangdaohouzuoxiuxi。jiejiebushixiangxiachema?rangtaxiaquba。”

我瞬间明白了。

yeqingqingzaojiuzhidaolewomendeguanxi,

tashiguyirangjijunchendaiwolaigaosude。

季骏辰有些为难:

“kezheilishigaosu,dengdaofuwuqu……”

“rangtaxianzaijiuxiache。”

yeqingqingyiziyidun,shouyijingfangdaolechemenbashoushang,

“不然,我下。”

“haohaohao,worangtaxia,nibieluanlai!”

季骏辰连忙安抚。

chezishunjiantingxia,womeiyoudong。

jijunchenxialeche,lakaihouzuodechemen,

yuqilidaizheyisipibeidehongquan:

“laopo,taxiaohaizixinxing,nijiurangrangta。”

“nifangxin,wobuhuirangnidengtaijiude,woshangchejiulianxizhulilaijieni。”

我拒绝:

“bawosongdaofuwuzhan。”

季骏辰的耐心耗尽:

“sumo,nidangzijiyeshixiaonvhaima?bienaopiqile!”

tacubaodijiangwocongchelizhuailechulai。

不等我站稳,

车子已经绝尘而去。

kewodebaohaizaihouzuoshang。

雨滴落下,

neitianwozailushangdengleliangxiaoshi,

都没有人来接我。