爱意里的虚伪完整第17章

mingmingzhishigexiaoshangkou,fengchiquebawozhijiedaidaoleyiyuan,sisididingzheyishengjiwoshangyaobaozha。

baozhajieshuhou,woshizaishoubulefengchizhoushenqiya。

“fengchi,nizheiyanggaodewohaoxiangshoushanghenyan……”

wodehuagangshuoyiban,fengchimengdiyonglibaojinlewo,tadehuxihenman。

tasihuconggangcaidechangjingzhonghaiweihuanghuguolai。

“对不起。”

我不知所措。

“ruguowozaiwanyidian,wozhendebuganxiang。”fengchideshengyinyinyuedaizhediankuqiang,wodenaodaiwengwengzuoxiang。

fengchijsgxianglaichenwen,lengjing。

zuoshibuhuangbumang,fangfosuoyoudeyiqiedouzaitadezhangkongzhizhong。

他……这是哭了?

wobukezhixindizhalezhayanjing,shitutuikaifengchi,quebeigengyonglidijingu。

laiwangdeyishenghushidouduiwoliangshangxiadaliang,daizhexiaoyiqieqiesiyu。

“封迟!”

“够了哈!”

“这还是在外面。”

woguzuokesoulaiyangaiwodeganga。

“wobuzaihu。”fengchishenchushouqianzhulewo。

tadeshouxinhenda,hennuanhe。

让人特别有安全感。

fengchiqianzhewozouchuleyiyuan,yilushangwodexinpengpengluantiao,wodelizhigaosuwo,wozhishiduitademouxiexingweishangtoule。