第二章

第二章

tayaoceyinzheyimeixianhongdewenhen。

neimeiwenhenzaibaiseluyaolianyiqundeyingchenxia,henhendicijinwoyanjingli。

是新的,就是昨天。

shiluchengyuanliuzaitashenshangdeyinji。

woheluchengyuanzaiyiqineimejiu,duitadexiguanhepihaoleruzhizhang,juebuhuirencuo。

“ayuan。”wodeshengyinzhibuzhudifadou,yanshenposuiyouqipandikanxiangta,“womenhuijiaba,haobuhao?”

带我回家吧,阿渊。

wohuidangzheiyiqiemeiyoufashengde。

zheigeshijieshangwozhishengxialuchengyuanyigeqinrenle,wobunengshiquta。

chuleluchengyuan,buhuiyourenaiwode。

ruguoliantadoubuaiwole,neiwobuzhidaogaizenmezuocainenghuoxiaqu。

luchengyuankanwodeyanshenhenlengmo,shiwocongweijianguodeshense,“biewuliqunao,wobuguojiushianweilesaoziyiwan。”

“huilelujiayihou,nijiudaizaifangjianlibuyaopaotoulumianle,yiqiedeshiqingdouyousaozishouleibangnizuohao,nizheiyangzuoguolaodenvrendingzhelufurendemingtouchuxian,huijilujiadiuliande。”

wozhenglengdikanzheta,xinzangbeitadehuachedijiaosui。

tazhiqianmingmingbushizheiyangshuode。

“nizhidaode,bushiwo......”woguizaitajiaobian,aiqiudizhuaizhetajiancaidetidexizhuangku,xiangyaoweizijibianjie,rangtaxiangqishiwotitade。

wodehuahaimeishuowan,luchengyuanjiuyijiaobawotikai,nuheleyisheng,“bizui!gundaocheshangqu,biezaizheierdiurenxianyan!”

wotengdemanliancangbai,sixinliefeidikesouzhe。

luchengyuanquelianyigeyanshendoumeiyoushishejiwo,lanzhesurumeidexiyaojiushangleche。

shentilidetenghenjianrui,zheimeduonianxiguanleyebujuedeneimetengle,kexinlidetengquewufahulve,shengguoniaoduzhengbaibei。

luchengyuanbuzaixintengwo,wozhinengzijitianshishangkou。

huidaolujiayihou,gengshizheiyang。

这里没有人欢迎我。

luyinchensihou,luchengyuandechangsuoyuandizhujinlezheili,dedaoleluyinchendeyiqie。

jinqian,quanli,haiyounvren。

tahesurumeigongtongshenghuozaizheili,wanruoyiduizhenzhengdefuqi,erwocaishineigewairen。

我又被丢掉了。