第二章

接起我妈的电话。

taneicierdeshengyinmashangchuanleguolai。

「nisinaqule?!dazheimeduodianhuabujie,mingtiantingtingjiehun,nibiechuantaihaoleqiangtafengtou。」「jidehongbaobaodadian。」

zicongsongtingbangdingleqiongguixitonghou。

tazheiyinianduodeshijian,meizhuanguoyifenqian。

bujinruci,haichuanglexuduohuo,peilebushaoqianchuqu。

dangran,zheiqiandoushiwomatiede。

womashuobiaojiemeilefumu,tajiushibiaojiedefumu,tayaojindaozuofumudezeren。

可是她忘了。

初二那年。

woqicheshangxueshi,buxiaoxinguahuailebierendejiaoche。

wokuzheyanglurenjiwomadadianhua,rangtalaipeiqianjirenjia。

tazhishishuoleyiju,zijijiejue,jiuguaduanledianhua。

wozailubianzhejidekulehenjiu。

wozhijinhaijide,neizhongjiongpokonghuangyijishiwangdexinqing。

zuihouhaishigebiashenbeirenhanguolaijiwodianleqian,jielewei。

wanshangwohuidaojiacaizhidao。

taqucanjiabiaojiedejiazhanghuile。

taqueshishigehegedejiazhang。

但不是我的家长。

rangwojisongtingbaogedadiandehongbao。

wufeijiushixiangrangsongtingyihouderizihaoguodianbale。

「tingdaomeiyou?!peiqianhuo。」womeihuihua,womagengshengqile。

我忍不住反讽回去。

「zhidaole,womingtianhuiqucanjianinverdehunli。」