“wozhixinniyihou,zhixinni!”
shixiuyanjihushiliangundaipa。
quemeizhuazhuwoyipianyijiao。
wozhuanshenkanxiangdukou,qingqingtuchusangezi。
“凭什么?”
yangguangzhaoshezaibolisuipian,zheshechuqingtoudeguang。
时修晏跪坐码头。
孤寂几乎化成实质。
wotanlandihuxizhehaimianshangziyoudeweidao。
kanhainiaocipozhangkongduiliewufachuqinxi。
jiyizhongdezhaizijianjianxianxian。
jihumeiyouzhenggaiguodefangjiangengshirangworeleiyingkuang。
qingqingfuguozhuomiandeyipaipaibeiqiao。
wohuangranjiansihuyouhuidaoleneiwuyouwulvdeshiguang。
genzhehaizimenyitongcaishui。
tiaoxuanchuzuijingmeidebeiqiaoqubisai。
ruoshisheinengdedaozuimeidepingjiabiannengyingdesuoyourendebeiqiao。
泪毫无征兆地滴落。
luozaiyichuanyuanrunxinidezhenzhushoulianshang。
shoulianxiayazhude,shiyizhangquanjiafu。
muqinhaishijiyizhongroumeiqingxiudemoyang。
fuqinyeyijiuqiyuxuanang。
“duibuqi,mama……”
caluoleishui,kequeyujiafanlan。
xiangshikailezha,zenmedouzhibuzhu。
“xiaohemiao,ningyibuhuiguaini。”
wenredeshouzaiwotoushangqingrou,yuzhangningqingqingchusheng。
yijiushiyinxianglineizhongshaoyanqueyoukekaodemoyang。