老公为恩人扎我眼后才知我是真正的救命恩人第7章

“wozhixinniyihou,zhixinni!”

shixiuyanjihushiliangundaipa。

quemeizhuazhuwoyipianyijiao。

wozhuanshenkanxiangdukou,qingqingtuchusangezi。

“凭什么?”

yangguangzhaoshezaibolisuipian,zheshechuqingtoudeguang。

时修晏跪坐码头。

孤寂几乎化成实质。

wotanlandihuxizhehaimianshangziyoudeweidao。

kanhainiaocipozhangkongduiliewufachuqinxi。

jiyizhongdezhaizijianjianxianxian。

jihumeiyouzhenggaiguodefangjiangengshirangworeleiyingkuang。

qingqingfuguozhuomiandeyipaipaibeiqiao。

wohuangranjiansihuyouhuidaoleneiwuyouwulvdeshiguang。

genzhehaizimenyitongcaishui。

tiaoxuanchuzuijingmeidebeiqiaoqubisai。

ruoshisheinengdedaozuimeidepingjiabiannengyingdesuoyourendebeiqiao。

泪毫无征兆地滴落。

luozaiyichuanyuanrunxinidezhenzhushoulianshang。

shoulianxiayazhude,shiyizhangquanjiafu。

muqinhaishijiyizhongroumeiqingxiudemoyang。

fuqinyeyijiuqiyuxuanang。

“duibuqi,mama……”

caluoleishui,kequeyujiafanlan。

xiangshikailezha,zenmedouzhibuzhu。

“xiaohemiao,ningyibuhuiguaini。”

wenredeshouzaiwotoushangqingrou,yuzhangningqingqingchusheng。

yijiushiyinxianglineizhongshaoyanqueyoukekaodemoyang。