第四章

xianzai,wozhongyuyuanyifangguosongbojianle。

danlihunqian,tahuranfankou。

“奶奶病危了。”

“tashengqianzuitengni,shiqing,bangwopeinainaizouguozuihoubangeyue,wodayinghenilihun。”

womeixiangdaoyouyitian,songbojianhuiyongbulihunweixiewo。

就像是角色调换。

yiqiandoushiwosizhuaizhebufangshoude。

“好。”

wodayingdehaiyouyigeyuanyin,shisongnainaizhendeduiwohenhao。

tacaidaolesongbojianchugui,yinzheduiwodekuijiu,duiwoyuelaiyuehao。

songnainaizuihoubangeyueshizaijialiduguode。

wodayingpeisongbojianyanxi,youxieshiqueshizhongmeifasongkou。

“wojiayidagedianhua,rangtaguolaibangwobakefangshoushichulaiba。”

songbojianenzhuwodeshou,shensejinbeng。

“fenfang?nirangnainaizenmexiang?”

我平静地抬眼。

“wozhenmeibanfagennizhuyiqisongbojian,woxiannizang。”

songbojianlianseyishunjianshabai,shouyebuyoudesongkai。

woyijinggentameineimeduokeshuode。

jixuchaowaizouqu,bianbodazhebaomudedianhua。

shenhoushengyinhuanhuan,touzheqianqiandewuligan。

“我睡地板。”

“别让奶奶多想。”

我停下动作。

sikaojimiaohou,tongyiletazheigejianyi。

宋泊简张了张嘴。

banshang,haishiwenchulaile。

“weishenmehurantongyilihunle?”

“ni,nibushishuoguo——”

tashenxileyikouqicaijixudao:

“nibushishuoguoyaohewojiuchanyibeizima?”

wohuiguotou,kanzheyanqianyijingbeiwowanquanboli25suiyiqianlvjingdenanren。

心绪稳定得不行。

“yinweiwobuainilesongbojian。”

songbojianchuixiadeshouquansuoleyishun。

这是他难过的表现。

danwoxiangbutong,tazainanguoshenmeni。

mingmingxianfangqiaideshita。

“jiranbuaile,neiniduiwolaishuo,yijingwuguanjinyaole。”

“womeibiyaozaigennijiuchanxialai。”

zuizhuyaodeshi,woyijingmeiduojiuhuotoule。

gennilangfei,buzhidea。