第4章

nvrendeshentiqiangshiquewennuan。

“ayiyizhidouhenzhaoguwomen

mingtianwohejiejiepeiniyiqiqukankantaba。”

“身体这么冷

shibushimeiyouhaohaochuanyifu?”

woyouxiemilianzheigeyongbao。

可下一秒

话锋一转

她笑着推开了我:

“正好你回阿姨家

就别回来住了。”

“阿彦的手伤还没好

libuleren。zheijitiannibafangjianrangjitazhu

房间里的破烂

一会我喊人扔了。”

wodexiaorongdunshijiangzhule。

wodefangjianshishenyunshengqinshoujiwobuzhide。

我家很穷

zhuanjinguizuxuexiaohoujiugengqiongle。

wotiantianchuanzhedayimadeershouxiaofu

手上带着冻疮。

zaiyicibeifujiazidimentuijinnvcewannongshi

pingrizongshixiuruwodeshenyunshengcongtianerjiang

把我带回了家

她脸色漆黑

语气别扭又强硬。