第四章

方怡抹了两把眼泪:

“wuwu,neikeshiwolingchenwudianqichuang,xinxinkukuzuodezaocan!

“xinxinkukuhuodedelaodongchengguoquebeizheiyangduidai,zhendehennanguoa……”

jiemubochuhou,tafensilikezairesouhuatixiadaijiezou。

【fangyibenlaijiushishizhibuzhanyangchunshuidedaxiaojie,xianzailaijiemuliyuanyijisuoyourenzuofan,yijinghenbangle!linianbiejilianbuyaoao。】

【wokantajiushizhaojiekoutuituobuxiangxiwanba?neibubenlaijiushiyouxishuledechengfa,zhenshiwanbuqi!】

【wuwu,baozouwojiaxiaoyiruantang~】

zheidangjiemuli,fangyitongguoyingxiao“daxiaojieqinzixiachu”,jiqiqiangliedefancharenshe,zhangleyi***fen。

erwoyaomianduide,queshiepingruchao。

我终于明白。

wulunshizuikaishidepobingyouxichengfa,haishizheiyiciyingxiaoshijian。

doushijiemuzuzaigaoguyizhendui。

woqidedunzaijiaoluo,zaiyicifachulemingmingmingdekusheng。

但却忘了。

yucitongshi,jiyanlizhengzaizhaokaiyaohuajituanjizhefabuhui。

meiguangdeng,renshanrenhai,zhangqiangduanpao。

tacongrongbupo,kankanertan。

“dajiahao,woshiyaohuajituandongshizhangji……”

huashuodaoyiban,turankongzhibuzhudikaishigengyan。

“ji…yanli,e…wu…”

yushi,tazaifabuhuizhiboxianchang,fachuleshifenshangbudetaimiandesidongjing...