第4章

岳母又开始了唠叨。

“wenjuna,wokannishenbiandeneigexiaoguniang。e,gongsiderenshuoshinizhuli,neixiaoguniangzhangdejiaojiaonennende,gujiganhuodoubangbuleniba。

bururangwomentianniuquzuonizhuli?zheifeishuibuliuwairentianba,zheiyangwomenzhangjingyefangxin。”

zhangjingyitingjiubuganle:“zhouwenjun,nishenbianyounianqingzhulile?haishigenvde?”

我的头大了。

“zheishilaobananpaijiwode,yidingyeshilaobandeqinqi,suiranmeimingshuo。wozenmekenengwuyuanwugurangrenjializhi?”

“好哇你周文俊。”

zhangjinglimaqiyanxiaozhangleqilai:“nihaihuaiyiwochugui,hezhenishenbianjiuyouhulijingshiba?”

“laoponihaohaoshuohua,renjiagenwoyiqingerbai,nibiesuibianluanshuo。”

zhangjingpielebuhangshengdetianweiyiyan,meihaoqidehengleyisheng。

“ma,tianweibushilaizhaogunannandema。xianzhaoguzhe,gongzuodeshiqingwohuiliuyide。”

jiandedaowodekending,yuemudeyidepailepaitianweidejianbang:“tianniu,nijiuzaiwomenjiahaohaogan。gongzuobuyongcaoxin。”

田妞连忙感恩戴德。