第二章

“二少爷▁▁”

身后传来一声尖叫。

linweihanfanyingguolai,tayijingbeiyigudalilakai,yanjiaosaodaoleshenme,taduishangyishuanghanleideshuangyan,furendemian

rongyinweifennudanyouerbiandeniuqu。

“啪——“

zhangfengluoxia,talianjiabianchuanlai**ladetengtong,furenshouzhilveweizhandou,kanzhetashuangyanhanlei,jinjindidangzaiqingnian

shenqian,sangyinxishengxiqi。

“nizheige…….hairenjing!tuoleilinjiahaibugou…….nixianzaiyaohaisiyuechenma?“

“lairen.…….rangtalikecongzheilixiaoshi。”

linshaocongcongdiganlai,fangjianliyijingshiyipianhunluan。tashouzailinmushenpang,saolelinweihanyiyan,jianlinweihanzhengzaiyuan

di,bianfenfuleyipangdexiaren。

“haole.…….lairenxiandaiershaoyelikai。“

“weihan,nideqinshengfuqinxianzaihaizaiyiyuan,niyoushijianlaizailinjia,buruxianhuiqukankan。“

“niqinshengfuqingangcongyulichulai….…sharenkeshiyaochangmingde,nigaibuhuibutadehouchenba?“

simianbafangdemuguangchuanlai,neixiexiarenmentoutoudidaliangzheta,muguangzhongshenqinggeyi,youruyidaodaocijiangtachuantou。

linweihanzhenggerendingzaiyuandi,taquanshenbeibinglengjintou,suoyourendoushouzailuyuechenshenbian,zhiyouzaitadeweizhicainengkan

见。

beirenquncuyongdeqingnianzaicishizhengkaileyan。

neishiyishuangshenhesedeyan,pingriliwubowulan,cishinongheitoubujinrenheguang,xiangshiliangkouyintarushenyuandeshenjing。

“学长。”

嗓音依旧温润动听。

“…我赢了。”

mengzhongdeqingnianbufupingrilichenmoguayandemoyang,neizhangyanlidemianrongtouluchujifencanren,nongheideyanyingzhaozhetade

狼狈模样。

“……nixianzaishiluoshuigou。“

mengliluyuechenlveweifushen,jiangshouzhangfangzailetadeetoushang。

“weihan……weihan……”

“微寒哥!“

linweihancuranzhengkaileshuangyan,menglidechuganfangfohaizai,lianbiandetengtong,erbiandedinan,haiyouzuihouqingnianchaotashen

出手的面容。

tayishishangweiqingxing,lvxianchuanlaiyizhenehan。

“weihange,nixiangtuma?hushijiejie!!“

yuanqilikeanlehushiling,hushisuijituimenerru。

linweihanwuzhezijideduzi,erbianshiyuanqijijizhazhadeshengyin,rangtaquedingzijizheibushizaimengli,taroulerouzi

jidenaodai,yandiyinyueyayizheyinyu。