老阎王跑路,三岁奶娃啃印玺第3章

dianmen【honglong】yishengjuxiang。

zhenggeyanwangdiandouweizhizhenzhan。

灰尘簌簌落下。

mengmengbeizheituruqilaideshengyinheleyitiao。

tatingzhilemozhuzidedongzuo。

wuliuliudedayanjingzhuanxiangdianmenfangxiang。

那里有什么东西。

yigeshenyingzhuangpoledianmen。

不。

那不是一个身影。

neishiyituanfangundeyuanqi。

yuanqinongyudaohuaweishizhi。

青面獠牙。

zhoushenhuanraozheheizisedehuoyan。

yishuangxuehongdeyanjingsisidingzheyanwangdiandezhongyang。

那里是孟萌。

“千年恶鬼!”

崔珏失声。

这恶鬼他认得。

乃是积年老鬼。

凶性难驯。

zaoyibeishibacengdiyudesuoliancengcengshufu。

怎会出现在这里。

还挣脱了束缚。

“保护小阎王!”

牛头最先反应过来。

taneikuiwudeshenqumengdixiangqianyidang。

试图拦住恶鬼。

马面也紧随其后。

shouzhongkusangbangliangqiyouguang。

然而。

neieguizhishipaoxiaoyisheng。

yigugengweixionglideqixibaofa。

niutouganjuezijizhuangshangleyizuoshan。

judadeliliangrangtalianlianhoutui。

mamiandekusangbangzazaieguishenshang。

jinjinshirangeguishenxingdunleyixia。

heizisedeyuanqifanergengjiaxiongyong。

“吼!”

恶鬼的目标明确。

jiushineigexiaoxiaodeshenying。

它能感觉到。

zhiqianneigurangtazhanlideweiyayuantou。

此刻竟如此弱小。

如此不堪一击。

这是一个机会。

千载难逢的机会。

mengmengkanzheneigechongguolaidedajiahuo。

它好凶。

它好吵。

tadaraozijiwanzhuzile。

孟萌小嘴一瘪。

她不高兴了。

她觉得委屈。

yankuanglixunsumengshangleyicengshuiqi。

jindoudouyankanjiuyaodiaoxialai。

jiuzaitaqingxubodongdeshunjian。

yigunanyiyanyudeweiyazaiciyitaweizhongxinbaofa。

比上一次更加纯粹。

更加浩瀚。

更加恐怖。

zhenggeyanwangdianneidekongqisihudouninggule。

不。

shizhenggemingfudouzaizheiyikejingzhi。

neiguweiyanbuzaijinjinshiqixi。

它仿佛化为了实质。

huaweilemingfuchukaishideguize。

huaweilewanwulunhuidezhixu。

chongdaoyibandeqiannianegui。

taneixionglidepaoxiaojiaranerzhi。

tapangdadeshenqujiangzaibankong。

fangfobeiyizhiwuxingdedashouezhulehoulong。

它血红的眼睛里。

第一次露出了恐惧。

yizhongyuanzilinghunzuishenchudekongju。

它看到了。

它看到了尸山血海。

takandaolewujindexingfa。

takandaolemingfukaipizhichu。

neiweichudaiyanwangmorandeyanshen。

neishizhuzaiyiqiedeyanshen。

neishijuedingyiqieshengsideyanshen。

【噗通】。

qiannianeguipangdadeshenquzhongzhongshuaizaidishang。

tazhiqianbukeyishidexiongyan。

此刻荡然无存。

它匍匐在地。

judadetoulujinjintiezhebinglengdedimian。

瑟瑟发抖。

lianyisifankangdeniantoudoubuganshengqi。

孟萌眨了眨眼睛。

leizhuhaiguazaizhangzhangdejiemaoshang。

takanzheneigepazaidishangdedajiahuo。

它不动了。

它也不吵了。

它也想玩吗。

孟萌吸了吸小鼻子。

tacongzijineigexiaoxiaode。

buzhidaoshenmeshihouduochulaidechuwukongjianlimosuozhe。

(dagaishilaoyanwanglinzouqiansaideba。)

她摸出了一颗糖。

一颗彩色的。

yongtoumingtangzhibaozhedeyingtang。

她伸出小手。

jiangtangdixiangneigepazhedeegui。

“你。”

mengmengnaishengnaiqidikaikou。

shengyindaizheyisigangxiangkudebiyin。

“不许哭。”

tayiweieguipazaineili。

也是要哭了。

“给你糖!”

tangguodidaoleeguidemianqian。

那恶鬼依旧匍匐着。

身体抖得更厉害了。

它不敢抬头。

它不敢动。

tanengganshoudaoneikexiaoxiaodetangguoshang。

zhanranzheyisirangtalinghundouzaizhanlideqixi。

neishimingfubenyuandeliliang。

纯净。

浩瀚。

不容亵渎。

孟萌见它不动。

小眉头微微蹙起。

tayoubatangwangqiandiledi。

“吃呀。”

恶鬼终于颤抖着。

yongtongyangzaifadoudezhuazi。

小心翼翼地。

接过了那颗糖。

糖果很小。

zaitajudadezhuazizhongjihukanbujian。

dandangtachupengdaotangguodeshunjian。

yigunuanliucongtangguoshangchuanlai。

neigunuanliudaizhemengmengdeqixi。

daizhemingfubenyuandechunjingzhili。

缓缓渗入它的体内。

tazhoushenneinongyudaohuabukaideheiziseyuanqi。

jingrankaishiyisisixiaosan。

虽然缓慢。

但确实在消散。

taneishuangxuehongdeyanjingli。

baoliyufengkuangjianjiantunqu。

露出了一丝茫然。

一丝清明。

tayouduojiumeiyouzheizhongganjuele。

几百年。

还是上千年。

它忘记了。

niutouhemamianhaibaochizhejiebeidezishi。

dantamenyijingtingxialedongzuo。

tamenkanzheyanqianzheifeiyisuosideyimu。

牛眼瞪得溜圆。

马嘴张得老大。

“这……”

牛头磕磕巴巴。

taxiangbuchurenheciyulaixingrongzijicikedexinqing。

“zheishi……yanwangshenwei?”

马面接了一句。

shengyintongyangchongmanlenanyizhixin。

“yichizizhixin。fupingyuanli?”

他们两个你看我。

我看你。

doucongduifangyanzhongkandaolejizhidezhenhan。

这小阎王。

到底是什么来头。

这种手段。

闻所未闻。

见所未见。

崔珏站在一旁。

他没有说话。

他看着孟萌。

kanzheneigexiaoxiaodeshenying。

tahaizaiyinweieguichiletadetangerluchuyisixiaoxiaodedeyi。

tazaikankanneigecengjingxionghanwubideqiannianegui。

cikeguaiqiaodexiangyizhixiaomao。

cuijuedenaozhongshanguowushuniantou。

这位小阎王。

她的存在本身。

或许就是一种力量。

yizhongtamenzheixielaojiahuocongweilijieguodeliliang。

她的纯真。

她的稚嫩。

在某些时候。

huoxuzhengshizhilizheihunluanmingfudelingleiwuqi。

yizhongtamencongweixiangguodewuqi。

恶鬼暂时平息了。

tapengzheneikexiaoxiaodetangguo。

sihuwangjilezijishishei。

wangjilezijiyaozuoshenme。

阎王殿内。

yishijianxianruleyizhongguguaideanjing。

孟萌见恶鬼吃了糖。

也就不哭了。

tayouxiangqiletadezhuzi。

凉凉的。

摸着舒服。

她转身。

youxiangqumoneigenjudadedianzhu。

“小阎王。”

崔珏的声音响起。

他知道。

yanqiandeweijizhishizanshide。

一个恶鬼被安抚了。

但殿外。

haiyouduijirushandeyuanhun。

neicaishimingfuzhenzhengdexinfudahuan。

孟萌停下脚步。

她回头看着崔珏。

cuijueshouzhongpengzheyidiehouhoudejuanzong。

neijuanzongduidebitarenhaiyaogao。

tajiannandizoudaomengmengmianqian。

jiangzuishangmiandeyibenjuanzongdileguoqu。

“xiaoyanwang。zheishijinrixuyaochulidegongwu。”

mengmengkanzheneibenbitalianhaidadejuanzong。

shangmianxiemanlemimimamadezi。

那些字弯弯扭扭。

她一个也不认识。

她伸出小手指了指。

“天书?”

她不明白。

这些是什么呀。

能吃吗。

cuijuedebiaoqingyouxiejiangying。

takanzhemengmengneichunzhendeyanshen。

xinzhongyongqiyigushenshendewuligan。

小阎王。

nengkandongzheixie“tianshu”ma。