dianmen【honglong】yishengjuxiang。
zhenggeyanwangdiandouweizhizhenzhan。
灰尘簌簌落下。
mengmengbeizheituruqilaideshengyinheleyitiao。
tatingzhilemozhuzidedongzuo。
wuliuliudedayanjingzhuanxiangdianmenfangxiang。
那里有什么东西。
yigeshenyingzhuangpoledianmen。
不。
那不是一个身影。
neishiyituanfangundeyuanqi。
yuanqinongyudaohuaweishizhi。
青面獠牙。
zhoushenhuanraozheheizisedehuoyan。
yishuangxuehongdeyanjingsisidingzheyanwangdiandezhongyang。
那里是孟萌。
“千年恶鬼!”
崔珏失声。
这恶鬼他认得。
乃是积年老鬼。
凶性难驯。
zaoyibeishibacengdiyudesuoliancengcengshufu。
怎会出现在这里。
还挣脱了束缚。
“保护小阎王!”
牛头最先反应过来。
taneikuiwudeshenqumengdixiangqianyidang。
试图拦住恶鬼。
马面也紧随其后。
shouzhongkusangbangliangqiyouguang。
然而。
neieguizhishipaoxiaoyisheng。
yigugengweixionglideqixibaofa。
niutouganjuezijizhuangshangleyizuoshan。
judadeliliangrangtalianlianhoutui。
mamiandekusangbangzazaieguishenshang。
jinjinshirangeguishenxingdunleyixia。
heizisedeyuanqifanergengjiaxiongyong。
“吼!”
恶鬼的目标明确。
jiushineigexiaoxiaodeshenying。
它能感觉到。
zhiqianneigurangtazhanlideweiyayuantou。
此刻竟如此弱小。
如此不堪一击。
这是一个机会。
千载难逢的机会。
mengmengkanzheneigechongguolaidedajiahuo。
它好凶。
它好吵。
tadaraozijiwanzhuzile。
孟萌小嘴一瘪。
她不高兴了。
她觉得委屈。
yankuanglixunsumengshangleyicengshuiqi。
jindoudouyankanjiuyaodiaoxialai。
jiuzaitaqingxubodongdeshunjian。
yigunanyiyanyudeweiyazaiciyitaweizhongxinbaofa。
比上一次更加纯粹。
更加浩瀚。
更加恐怖。
zhenggeyanwangdianneidekongqisihudouninggule。
不。
shizhenggemingfudouzaizheiyikejingzhi。
neiguweiyanbuzaijinjinshiqixi。
它仿佛化为了实质。
huaweilemingfuchukaishideguize。
huaweilewanwulunhuidezhixu。
chongdaoyibandeqiannianegui。
taneixionglidepaoxiaojiaranerzhi。
tapangdadeshenqujiangzaibankong。
fangfobeiyizhiwuxingdedashouezhulehoulong。
它血红的眼睛里。
第一次露出了恐惧。
yizhongyuanzilinghunzuishenchudekongju。
它看到了。
它看到了尸山血海。
takandaolewujindexingfa。
takandaolemingfukaipizhichu。
neiweichudaiyanwangmorandeyanshen。
neishizhuzaiyiqiedeyanshen。
neishijuedingyiqieshengsideyanshen。
【噗通】。
qiannianeguipangdadeshenquzhongzhongshuaizaidishang。
tazhiqianbukeyishidexiongyan。
此刻荡然无存。
它匍匐在地。
judadetoulujinjintiezhebinglengdedimian。
瑟瑟发抖。
lianyisifankangdeniantoudoubuganshengqi。
孟萌眨了眨眼睛。
leizhuhaiguazaizhangzhangdejiemaoshang。
takanzheneigepazaidishangdedajiahuo。
它不动了。
它也不吵了。
它也想玩吗。
孟萌吸了吸小鼻子。
tacongzijineigexiaoxiaode。
buzhidaoshenmeshihouduochulaidechuwukongjianlimosuozhe。
(dagaishilaoyanwanglinzouqiansaideba。)
她摸出了一颗糖。
一颗彩色的。
yongtoumingtangzhibaozhedeyingtang。
她伸出小手。
jiangtangdixiangneigepazhedeegui。
“你。”
mengmengnaishengnaiqidikaikou。
shengyindaizheyisigangxiangkudebiyin。
“不许哭。”
tayiweieguipazaineili。
也是要哭了。
“给你糖!”
tangguodidaoleeguidemianqian。
那恶鬼依旧匍匐着。
身体抖得更厉害了。
它不敢抬头。
它不敢动。
tanengganshoudaoneikexiaoxiaodetangguoshang。
zhanranzheyisirangtalinghundouzaizhanlideqixi。
neishimingfubenyuandeliliang。
纯净。
浩瀚。
不容亵渎。
孟萌见它不动。
小眉头微微蹙起。
tayoubatangwangqiandiledi。
“吃呀。”
恶鬼终于颤抖着。
yongtongyangzaifadoudezhuazi。
小心翼翼地。
接过了那颗糖。
糖果很小。
zaitajudadezhuazizhongjihukanbujian。
dandangtachupengdaotangguodeshunjian。
yigunuanliucongtangguoshangchuanlai。
neigunuanliudaizhemengmengdeqixi。
daizhemingfubenyuandechunjingzhili。
缓缓渗入它的体内。
tazhoushenneinongyudaohuabukaideheiziseyuanqi。
jingrankaishiyisisixiaosan。
虽然缓慢。
但确实在消散。
taneishuangxuehongdeyanjingli。
baoliyufengkuangjianjiantunqu。
露出了一丝茫然。
一丝清明。
tayouduojiumeiyouzheizhongganjuele。
几百年。
还是上千年。
它忘记了。
niutouhemamianhaibaochizhejiebeidezishi。
dantamenyijingtingxialedongzuo。
tamenkanzheyanqianzheifeiyisuosideyimu。
牛眼瞪得溜圆。
马嘴张得老大。
“这……”
牛头磕磕巴巴。
taxiangbuchurenheciyulaixingrongzijicikedexinqing。
“zheishi……yanwangshenwei?”
马面接了一句。
shengyintongyangchongmanlenanyizhixin。
“yichizizhixin。fupingyuanli?”
他们两个你看我。
我看你。
doucongduifangyanzhongkandaolejizhidezhenhan。
这小阎王。
到底是什么来头。
这种手段。
闻所未闻。
见所未见。
崔珏站在一旁。
他没有说话。
他看着孟萌。
kanzheneigexiaoxiaodeshenying。
tahaizaiyinweieguichiletadetangerluchuyisixiaoxiaodedeyi。
tazaikankanneigecengjingxionghanwubideqiannianegui。
cikeguaiqiaodexiangyizhixiaomao。
cuijuedenaozhongshanguowushuniantou。
这位小阎王。
她的存在本身。
或许就是一种力量。
yizhongtamenzheixielaojiahuocongweilijieguodeliliang。
她的纯真。
她的稚嫩。
在某些时候。
huoxuzhengshizhilizheihunluanmingfudelingleiwuqi。
yizhongtamencongweixiangguodewuqi。
恶鬼暂时平息了。
tapengzheneikexiaoxiaodetangguo。
sihuwangjilezijishishei。
wangjilezijiyaozuoshenme。
阎王殿内。
yishijianxianruleyizhongguguaideanjing。
孟萌见恶鬼吃了糖。
也就不哭了。
tayouxiangqiletadezhuzi。
凉凉的。
摸着舒服。
她转身。
youxiangqumoneigenjudadedianzhu。
“小阎王。”
崔珏的声音响起。
他知道。
yanqiandeweijizhishizanshide。
一个恶鬼被安抚了。
但殿外。
haiyouduijirushandeyuanhun。
neicaishimingfuzhenzhengdexinfudahuan。
孟萌停下脚步。
她回头看着崔珏。
cuijueshouzhongpengzheyidiehouhoudejuanzong。
neijuanzongduidebitarenhaiyaogao。
tajiannandizoudaomengmengmianqian。
jiangzuishangmiandeyibenjuanzongdileguoqu。
“xiaoyanwang。zheishijinrixuyaochulidegongwu。”
mengmengkanzheneibenbitalianhaidadejuanzong。
shangmianxiemanlemimimamadezi。
那些字弯弯扭扭。
她一个也不认识。
她伸出小手指了指。
“天书?”
她不明白。
这些是什么呀。
能吃吗。
cuijuedebiaoqingyouxiejiangying。
takanzhemengmengneichunzhendeyanshen。
xinzhongyongqiyigushenshendewuligan。
小阎王。
nengkandongzheixie“tianshu”ma。