第二章

2

wogandaoyiyuanhaishichileyibu,meijiandaomuqinzuihouyimian。

liaoliwanmuqindehoushi,wohuidaolejia。

wobaozhemuqindeguhuiguanzhanzaixuanguan。

zhiwensuo“di”diliangqihongdeng。

yuanlaitagailemima,wonachubeiyongyaochidakaimen。

客厅传来女人的笑。

linxiaoyuchuanzhewodexinyupao。

跨坐在顾明修腿上。

tabacaomeisaijintazuili。

hongsezhiyedizaiyupaolingkou。

kexiaodeshitayizhixianqiwojitamaidezheijianyupaotu。

rujinquepeilinxiaoyuchuanqileqinglvkuan。

“苏姐姐回来啦?”

linxiaoyuhuangshouji,pingmushiwogangfadelihunxieyiyoujian,“mingxiushuoniyounaopiqi。”

tazhijianhuaguogumingxiuhoujie,“yaobuyaowojiaonihonglaogong?”

“够了。”

wobaguhuiguanfangzaidalishichaji。

guanshen“dian”zineimeciyan。

“顾明修,签了。”

tatoudoumeitai,fangfowodeshiqingtahaobuzaiyi。

“先吃饭。”

tacheguozhijincazui,“zhangmadunleniaihedehuajiaotang。”

“我妈昨天出殡。”

taxiangshimeitingdaowodehua。

wodingzhetajingjiandewenshen。

他只是淡淡的说道:

“xinwende,linxiaoyumingzisuoxie。haokanma?”

我冷笑:

“gumingxiu,nishizaihewo**ma?”

“nizhidaoma?nizaipianchangxiuruwoshi,womazaiyiyuanyanxiazuihouyikouqi。”