第四章

buzhidaoshibushiyinweijuqingdeyingxiang。

jiexialaideyigeyue,chulewo,meiyoudiergerenmaitadehua。

weileanweita,womeitiandouhuimaiyifu。

tadehuafengyuelaiyueandan。

hediyitiandexiangrikuixiangbi,huafengjianzhijiushilianggeren。

直到第三十一天。

youshibangwandeludengxia,shaonianjiandaowo,zhishihenbaoqiandegaosuwo,tameiyouhuale。

我心里一咯噔。

turanyishidao,tademamashengbingle。

suiran,womeiyouanzhaojuqingzhongneiyangrangtamaibulehua。

dantadehuarengjiumeiyourenguanggu。

suoyi,tahaishihuibeijuanjinbeiqiangzhixiuruzhemodejuqingma?

wobuzhidaowoweishenmeturanduitademingyunzheimeguanzhu。

mingmingwozhishiyigepangguanzhe。

yongyouwoshangbeizibuganxiangxiangdefuyushenghuo,wozhiyaobuzuoyao,wojiukeyianrandezaizheigeshijieduguoyisheng。

wanquankeyizhishenshiwai,bushoujuqingyingxiang。

kewozheiyigeyueyuruanqingyujiechu,jingranshengchuleyigefengkuangdeniantou。

我想救他。

woxiangrangtayouyigezijixuanzedejihui。

yushi,wowenta:“neinini?duoshaoqiankeyimaini?”

huashuochukou,wocaijuedebutuo。

zheihuatingqilaiyedaizhexiurudeyiwei。

yigeyuedepeiban,ruanqingyuhaoburongyiduiwoshaoweiyouxiegaiguan,kenenghuiyinweiwozheijuhuadahuiyuanxing。

renweiwohaishineigexiaozhangkebodeedunvpei。

dangwozhengzainaohaizhongsikaozenmezhaobudeshihou。

阮清瑜开口了。

tameiyandichui,yuqiwenhe:“huawubai,wozhiyaowushi。”