靡靡雪落春意凉第4章

woqingshengyingshi,shangqianqutuigushuchendelunyi。

tashigefengquyoumoyouboxueduoshidenanren,buguanshenmehuatidounenghewoliaoshang,jiulianshengjingxianzaizuiliuxingdeyanzhihezhuangrong,tayedongdehenduo,woyuanbenhaiyouxiejinzhang,jingyegenzhemanmanmeiyouneimejujin。

xianliaozhiji,huganyidaoruilidemuguangluozaiwoshenshang。

wohuitouqukan,zhijianguwenzhoubuzhiheshizhanzailangxia,youheishenchendeyanmouzhengyizhabuzhadidingzhewohegushuchen,ertashouzhonghainazheyizhangtangjindetiezi。

woyiyanbianrenchu,neishiganggangwomenhegulaofurenshangyideguanyuwohegushuchendechengqinshiyitiezi。

guwenzhoudeyanmouyoushen,kanbuchuqingxu,zhishiweidaladezuijiaonengrangrenkanchuzheigenanrenxinqingbingbuhao。

tajianwohuitoukanta,huanbuzoulai:“niweihehuihewoxiaoshuyiqi?”

haibudengwojieshi,gushuchensaoletayiyandandankaikou:“zenme?wodeshihaiyaoxiangnihuibao?”

tadeshengyinyouxieleng,quanranbusigangcaihewoshuohuadeqingshengxiyu,zhiyijuhuajiurangguwenzhoudelianseweibian。

zhidaocike,wocaihouzhihoujuexiangqilai,gushuchenweishoushangzhishi,yeshidaxidingdingyoumingdezhanshen,gujiadedingliangzhu。

guwenzhouniezhetiezidao:“wozhishibuxiangtamafanxiaoshu。”

“xiaoshu,woheyouweihaiyouxiehuashuo,nengfou……”

gushuchendemuguangluozaiwoshenshang,woyouyulepiankediandiantou。

tabianzixingtuizhelunyiqulelangxia,neijulibuyuanbujin,jitingbudaowomendetanhua,younengjianghuayuanzhongdeyiqiekandeqingchu。