没有你的远方,是鸟语花香第2章

“不用。”

霍言抢先拒绝。

“tayaoqule,womensuoyourendoubukaixin。”

我点点头。

kanzhemianqiangengxiangshiyijiasankoudesiren。

“nishuodedui,suoyi……”

“huoyan,womenlihunba。”

huagangshuowan,zhouweiyixiaanjinglexialai。

霍言眉头皱得更紧。

“suli,nijintiandaodifashenmefeng?”

“yinweiwodailianggehaizichilebingqilin,haishiyinweiwoyaodaitamenchuquchifan?”huoyannujifanxiao。

yifuyinrenzhijidemoyang。

yuanyuanwaizhenaodaisisuoyihui,huranyanjingyiliang。

“babahemamalihunle,shibushijiukeyiquxiyueayile?”

两人欢呼雀跃。

“kuaidianlihun,kuaidianlihun,woyaoxiyueayizuowodexinmama!”

banianlai,huoyandelengmowozaoyixiyiweichang。

kelianggehaizidetaidu,queshenshencitongwodexin。

huoxushichajuedaolewodebuduijing,suxiyueqingqingwozhuwodeshou。

“jie,nibieshangxin,womeiyouqitadeyisi。”

“wojiushihaoburongyihuiguole,xianghehuoyanxuxujiu,womenzhishipengyou,woyemeixiangguoyaoqiangzounidejiating……”

wobuzhehenjidetuikaisuxiyue。

lianshangmeiyousihaodebiaoqing。

“你用不着抢。”

“yinweihuotaitaideweizhi,yuanbenjiushinide。”