第二章

哐啷,哐啷。

外面的铁门打开了。

chenerwenzhongdebufaqiaodazaishitoulumianshang。

有人来了。

tingzheijiaobusheng,buxiangpingshijiwosongfandeahui。

wosuozaiqiangjiao,kongjudikanzhelairen。

tashoulilinzheyigejiupingzi,nongliedejiuqichongmanxiaoxiaodelaofang。

tanachuyigenyanhanzaizuili。

点燃打火机。

火光照亮了他的脸。

xiantiaofenmingdewuguan,daokanfuzhuodelunkuo,shanshuozhelengguangdelangyibandeyanjing。

shigewunian,woyiyanrenchuleta。

wocengjingde“airen”,zhongdaobanglaodamingfeiyuan。

takaozaitielanganshang,chouzheyan,sizhouhenanjing,zhiyouyantoumingmiedeshengyin。

“qingli,haojiubujian。”

他低沉沙哑地说。

womeiyoushuohua。woyijingbuxiguanshuohuale。

“womenyaozoule。”tawuzishuozhe。“zheiyipianyuelaiyuebutaiping,womendasuanyuanzougaofei,fanzhengqianyijingzhenggoule。dantamenbutongyibanidaishang,douyaoqiuwoshaleni。”

shalewo?shalewohenhaoa,woshengburusi。

“danshi,woxiwangnisideyoujiazhi。suoyi,zainisizhiqian,nixuyaobangwobanyijianshi。”

tazoujinwo,niezhewodexiaba,qiangpowokanzheta。

jiuqipenzaiwolianshang,yaomingdeyapogan。

“woxuyaoni,baliangjunzeyinchulai。”

wohenpingjing,bubeibukang,wubeiwuxi。

他被激怒了。

shengnuzhixia,dalewoyierguang。

turanjian,bixueliuruzhu。

talengleyixia,“womeiyongli……”

他确实没用力。

zheibixue,yebushibeitadachulaide。

而是我的病。

我感觉我病得很重。

si,yinggaiyejiushihenjindeshile。

fanzhengdoushiyisi,woweishenmeyaobangmingfeiyuanshanghaiwodezhangfu?

mingfeiyuanyongbaichenyidexiuzibangwocadiaoxue,bawoloujinhuaili。

wozhengzha,taguzhuwo,xiabafangzaiwodetoushang。

“qingli,nitingwoshuo,nitingwoshuo。”tadesangyindaizheyouhuoli,“gangcainijiandaoneigexiaonvhailema?tajiaoxinai,shinidehaizi,neiniannichanxiadebushisitai,tahuolexialai。nibangwonaxialiangjunze,woliuxinaiyitiaoming。ruguonibupeihe,wojiurangnibaozheta,yiqitiaohai……”

我停止了挣扎。