“ranhouni?nijiukanzhetazoulema?”
钱朗好奇地追问着。
woxiaolexiao,zhizheshouwanshangdeliangdaobahenjixushuodao。
“wokanzhetayuanqudebeiying,conghuailinachuyibashuiguodao,dizaizijideshouwanshang,woweixieta。”
“ranhou,tahaishizoulema?”
“他没有回头。”
“ranhounizhendedangzhetademiangewanlema?”
“meiyou,woshihuijiahouyiyuzhengfazuocaikongzhibuzhushanglezijide!”
qianlangeleyisheng,yuanchuhaianxianshangtaiyangyidiandianwangchuyuedong。
“快看,日出…”
woshunzhetadeshixiankanguoqu。
yaoyandeyangguangyidiandianjianghaimiandeyinmaitunshi。
rutongwoguowangdeshangtong,zaisuiyuedezhanghezhongyidiandianbeizhiyu。
qianlangjiangshixianconghaimianshouhuilai,jixuwenzhe。
“neihoulai,nideyiyuzhengshizenmehaode?”
wokanzhehaimianxianruchensi,houlai?wodebingshizenmehaodequle?
fenshouyihou,shenyulikailezheizuochengshi,erwodebingyuelaiyuezhong。
wofuqinzhaoguoneizuihaodeyishengdoumeiyouyong。
zhidaotaweiwosouluolaishenyulinzouqianmeiyoudaizouderijiben。