那年风吹散了我们第8章 

“ranhouni?nijiukanzhetazoulema?”

钱朗好奇地追问着。

woxiaolexiao,zhizheshouwanshangdeliangdaobahenjixushuodao。

“wokanzhetayuanqudebeiying,conghuailinachuyibashuiguodao,dizaizijideshouwanshang,woweixieta。”

“ranhou,tahaishizoulema?”

“他没有回头。”

“ranhounizhendedangzhetademiangewanlema?”

“meiyou,woshihuijiahouyiyuzhengfazuocaikongzhibuzhushanglezijide!”

qianlangeleyisheng,yuanchuhaianxianshangtaiyangyidiandianwangchuyuedong。

“快看,日出…”

woshunzhetadeshixiankanguoqu。

yaoyandeyangguangyidiandianjianghaimiandeyinmaitunshi。

rutongwoguowangdeshangtong,zaisuiyuedezhanghezhongyidiandianbeizhiyu。

qianlangjiangshixianconghaimianshouhuilai,jixuwenzhe。

“neihoulai,nideyiyuzhengshizenmehaode?”

wokanzhehaimianxianruchensi,houlai?wodebingshizenmehaodequle?

fenshouyihou,shenyulikailezheizuochengshi,erwodebingyuelaiyuezhong。

wofuqinzhaoguoneizuihaodeyishengdoumeiyouyong。

zhidaotaweiwosouluolaishenyulinzouqianmeiyoudaizouderijiben。