第四章

郑施与只当他是医生对病人的例行关心,重重的叹了一口气。

“tadeqingkuangyouxieteshu,congjianchachulaidaoxianzaibuguoduanduanyigeyue,jiuyijingjisuehua,zheicishoushubingmeiyouwanquanqiechuzhongliu,wobuquedingtanengbunengxingguolai。”

qinyunhangzhengzhu,xintouzhouranjianshengqiyimofanmen。

tameizaishuohua,zhengshiyuyemeiyoushijianzaizheilixianliao,ganjinranghushituizhejiangyunxiqubingfang。

danjiachuangcongzijishenqiantuizou,qinyunhangnengkandaodezhiyoujiangyunxiqingbaidelianseheshabaidechunse。

wanshang,qinyunhangnachushouji,bochuyigedianhua。

dianhuahenkuaijiubeijietongle。

“penglaoshi,nikeyigenwotuijianyigeshanzhangnaowaikedezhuanjiama?woxiangzhaoninbangyigemang。”

dianhuaneibianderenshipengwenbo,pengjiaodefuqin,yeshiqinyunhangdeenshi。

taxiangshigangqichuang,shoujilichuanchulexixisusudechuanyifudeshengyin。

“wozhenghaoyoulianggepengyoushishanzhangnaowaikedezhuanjia,shixuyaotamenhuiguobangmangdongshoushuma?”

qinyunhangzhibuguoshuoleyijuhua,pengwenbojiubatadexiangfacaidaole。

qinyunhang‘ng’leyisheng,suijishuodao:“woyouyige……pengyou。”

taturandunzhu,buguoyishuntayoujixushuodao:“tadelenaozhongliu,qingkuangbutaileguan。”

“wodenghuibadianhuafajini。”

shiguanrenming,pengwenbomeiyourenheyouyu,likedayinglexialai。