炮灰的自我修养:远离主角保平安第1章

wofaxianwonengkanjianbierentoudingdezi。

zheinenglishichehuohouchuxiande。

当时我正过马路。

yiliangchuanghongdengdenitouchechaowochonglai。

我大脑一片空白。

zhijidecierdechachesheng。

还有巨大的撞击力。

我飞了出去。

醒来就在医院。

头上缠着绷带。

医生说我运气好。

轻微脑震荡。

观察几天就能出院。

我没当回事。

直到拆绷带那天。

护士进来换药。

我抬头看她。

tatoudingpiaozheliangxingxiaozi:

【路人甲】

【siyusangeyuehou,shizhongxinlianhuanchehuo,xiangnian24sui】

我猛地闭上眼。

再睁开。

字还在。

xiangliezhiwangyoulidenpcbiaoshi。

我用力揉眼睛。

字纹丝不动。

hushibeiwodedongzuohedao。

“zenmele?shangkouteng?”

她的声音很关切。

toudingneixing【siyusangeyuehou】quegewaiciyan。

我喉咙发干。

“mei…meishi,youdianyanhua。”

hushixiaoxiao,jixuhuanyao。

wodingzhebingfangliqitaren。

隔壁床的老太太。

touding【lurenyi】【wunianhoufeiaiwanqiqushi】。

门口走过的护工。

【lurenbing】【shinianhoulaojiafangzitale,zaduantui,ganranqushi】。

我看了一圈。

心越来越凉。

全是【路人】。

死法五花八门。

zheishijiexianggejudadetuzaichang。

erwo,sihuchengleweiyideguanzhong。