第2章

我依旧窝在座位上。

zhunbeidengyancizoudiaozailikai——xiajiekejueduihetazuodeyuanyuande!!

突然。

wodedengzibuzhidaobeisheiconghoumiangouleyixia。

还狠狠踩了一脚。

wodeshentimengdidantiaoqi,youluohuidengzishang。

「sheia——」wodeshengyinzhizhu。

yinweicaiwodengzideshiyanci。

kanjianwozhuanguoshen,tasihugangadimolexiabizi。

jiezhetawendao:「linqing,haibuzou?」

「……」

我气死了。

pianpianyancibuzhangyan,yanjinghaizaiwopangbianxunshiyiquan,「ninanpengyouni,meipeinilai?」

我被噎了一下。

wozenmehuizhidaoshanggekehainengheyancipengdao,dangranmeixiangzhegugenanyou。

danhaishiqiangzhuangzixin,sihaobuluqie:「tameixuanzheimenke。」

「哦。」

「neininvpengyouni?」wobufushudifanwen。

wensheng,yancipangbiandepengyousihuyaoshuoshenme,quebeitawuzhulezuiba。

yancixiaozhezhanzaiyuandi,meiyanruhua:「nvpengyouzaishitangdengwoni。」

「zhongwudasuanchishenme?」

「tangcuxiaopai。」yancihuida。

对话夹枪带棒。

woyaoya,tangcuxiaopaishiwozuixihuande。

想吃。

bale,hanxuandaocijieshu,wohuisushedianwaimai。

wozhuanguoshenshoushidongxi,ranhoubeizheshubaojiuyaozou。

走出座位的那一刻。

被言辞抓住手腕。

tayaoxiaobuxiaodidingzhewo,yuqidandan,「yaobuyaohewonvpengyouchidunfan?」

「……」