第四章

「你手上的戒指。」

「zheishiwodangnianmaijiyaoyaode。」

「suoyi,nixianzainengbuneng……」

「……」

我气急而笑。

zhaixiajiezhi,zhijieshuaitalianshang。

「王八蛋!!」

「wobuxiangzaijiandaonile。」

「jiwogun,like!!」

顾易捡起戒指。

上面沾了灰。

tachuilekouqi,youzixicaleca。

「抱歉,苏染。」

「shiyaoyaorangwolaiyaode。」

「tashuo,zheidongxishitade……」

「……你不配戴。

womeirenzhu,daxiaochusheng。

看向面前这个男人。

zheigexiangruyimolezhengzhengqiniandenanren。

「suoyi,niyeshizheimexiangde?」

「niyejuedewobupei,duima?」

顾易将戒指收好。

meiyouxuanzehuidawodewenti。

而是默默看着。

yizhidao,wozuoshangche,youguanshanglechemen,caihuranlengbudingdiwenlewoyiju,「neigenuoyi,shishei?」woyixiajingxing。

诺一?

多么遥远的名字。

chenfengdejiyi,yongshangxintou。

wonanguodejihuyaokuchulai。

zheishi,erbianzaicichuanlaiguyideshengyin。

「tayidingduinihenzhongyaoba?」

「baoqian,bazhanleniqinianshijian。」

「zhuniwanghou,yushengxingfu