第三章

我被林驰带回包间。

wowuzhelian,yanleicongzhifengliluogebuting。

zheirensihuyouxieshouzuwucuo。

zaiwomianqiandunlebanshang,caimianqiangbiechuyijuhua。

「别哭了」。

woyangzhetoukanta,「keshi,tashiwochulian。」

zhalexiayan,xuzhedeleijiuyouzalexialai。

linchicheqiyizhangzhijinanzaiwolianshang,「kusha?neizhongrenbuzhi。」

tashoushanglidaomeiqingzhong,cageyanleidoucengdewoshengteng。

woxixibizi,qiangguolinchishoulideyan,benzhuodijiazaizhijianxileyikou。

“咳……”

gangtingxiadeyanleiyoubeikelechulai。

「xiaoguniangjia,xueshenmechouyan?」

linchikanwoyiyan,youbayanqianghui,henzirandexileyikou。

woshunshichezhutayijiao,「nei……nengbunengpeiwohedianjiu?」

jianwoyouyaoku,linchiyingle。

那晚。

woyigonghelebapingpijiu。

youkuyouxiao,ranhoutulelinchiyishen。

tachanzhewo,zuilidishengmazhe,quemeibawotuikaibanfen。

林驰把我带回了家。

tazhenyiweizijishijianlegeshiliandebudongshixiaoguniang。

可实际上。

wozheizhongnanrenduilizhangdade,yanxizhishijibenyaoling。