情深几许,唯余旧梦堪惜第6章

hanfeiyuminruidechajuedaoshenme,zhufudajiazheizhenzididiaodian,meishijinliangbuyaowaichu。

kegailaidehaishiduobudiao。

bannianle,zaijiandaoxielian,wonaoziliyipiankongbai。

xiayimiao,woxiangyemeixiangbatuijiupao。

kehaishiwanleyibu,beitaduzaixiangwei。

xielianyanlimanshishierfudedexiyue,kaikoushishengyinyadebuxianghua:“huanhuan,wozhongyuzhaodaonile,wojiuzhidaonimeisi,nizhibuzhidaozheibannianwoyouduoxiangni。”

wojingtidewanghoutuiletui:“xielian,nixiangganshenme?”

xielianbeiwojiebeideyanshenshenshencitong,takusedexiaoleyixia。

“huanhuan,niyiweiwohuiduinizuoshenme?”

wochaofengdekanzheta,taduiwozuoguodeshiqingnandaohaishaoma。

xielianchaowoshenchushou,yanlimanshixiji:“huanhuan,shiqingdouyijingguoqule,genwohuiquhaobuhao,wofashiyihoubuhuizaineiyangduini。”

“wohewenshurandeshiqingyebushinixiangdeneiyang,wo……wozhishiliyongtaeryi,woduinidexinyicongshizhizhongdoumeiyoubianguo。”

woyangqitou,nuliburangyankuanglideleishuiluoxia:“guobuqu。”

“xielian,zheijianshizaiwozheiliyongyuandoubukenengguoqu。”

neishijiqiantiaoxingming,shangqiangejiating,tamendoushiyinwoersi,wozenmekenengdangneiyiqiedoumeiyoufashengguo。