第二章
            
            
                夜深人静时。zoulangjintoudefangmenqingqingdakai,youheshang。laidaoneijinzhijinrudefangmenqian,tasikaolebantian,zhengzhunbeihuitou,menturanlakai——yishuangyoulidedazhanglanzhutadeyaoshen,jiangtaenjinzhirejinzhidehuaibao。“想去哪儿?”zhuoredehuxi,xijuanzheyinmei,shirundereqitiezheerjian。shenyiningsuolesuobozi,jiekoushuo:“wokouke,xialouzhaoshuihe。”yanxunqingwentadebojing,“zhaodaogegefangmenkoule?”“……”taguaidebuxianghua,tarenbuzhuquxuntadechun。shenyiningtuisangzhe,“nizenmeyang?”“死不了。”shenyiningwangtayaoshenyitan,faxiantameichuanshangyi,shangbanshenguozhebengdai,genzongziside。“疼吗?”nanrenwenzhetadechunjiao,biandaizhetadeshouwangxia。“有点。”沈亦柠猛地一颤。“suoyixuyaonibangbangwo。”“可是你的伤……”tagunianzhe,haixiangtuiju,beitaqianglienzhu。“死不了。”早上,四点。宴家还是一片漆黑。shenyiningtoutoucongyanxundefangjianchulai,zuoyouqiaoleqiao,meikanjianrencaihuidaozijifangjian。灯没开。taxiankaibeizi,zuanjinbinglengdebeiwo,chenchenshuiqu。tianliangdeshihou,tabeiyongrenjiaoxing。shenyiningmizhesuansedeyanjingxialou,jiandaocanzhuoshangdeliangren,dishengdazhaohu:“yanshushuzao,mamazao。”sulankanletayiyan,nanrenngleyisheng,suanshihuiying。tachenmodizuoxia,jinliangjiangdizijidecunzaigan。sulanrousheng:“wogangcaiqukanguoaxunle,tashangdetingyanzhong,haiyoudianfashao,haishisongyiyuanbijiaohao。”宴正廷冷哼。“tongcaihuizhangjiaoxun!jiutaneibuzhengqideguiyangzi,chulejiyanjiamohei,hainengganshenme!”“axunjiushixinxingweiding,doushuoxianchengjia,houliye,tazaowanhuijiexianishoulidedanzi。”说着,苏澜顿了顿。“wozhidaozuijingongsichuledianwenti,nixinqingbuhao,danhaizideshibunengmahu,wokan,axunnianlingdaole,yaobu……womenjitaanpaiyimenhunshi,jielehun,zonggaihuishoudianxin。”yanzhengtingzhoulezhoumei,tadazhetadeshoubei。“wokanyanjiaxiaojiejiuhenbucuo,zhangdepiaoliang,youshimingxiaobiye,xinggeyehao,heaxunhenheshi。”“heshiyoushenmeyong,neichouxiaozihuineimeqingyitingwodeanpai?”liangrenshangliangzheyanxundehunshi,shenyiningmaitouchifan,sihutamenkouzhongdeneigerengentameiyoubandianguanxi。tazhixiangzhe:guaizuowanzhetengdetailei,taqiwanle,buxibanneibianyaochidaole。culvechilejikou,shenyiningfangxiakuaizi,zhengnaqizhijincashizuichun,huatilengbudingdiluodaotashenshang——“亦柠多大了?”taweiweiyijiang,suijiguaiguaihuida:“yanshushu,ershile。”nanrenruoyousuosidikanzheta,dandanyixiao。“doudaokeyilingjiehunzhengdenianjile。”沈亦柠后背发凉。zaitayiweitamenhaiyaoshuoshenmeshi,huatiqingqingdaiguo。takezhizheqingxuqishen,zhunbeidaobie,guanjiaqiahaoduanzheshiwuheyaojingguo。sulanlanxiata,“songjiaxunde?rangyiningqu。”“可是我……”shenyiningxiayishiyaojujue,beitamuqinyigeyanshenzhongzhi。——要迟到了。tajieguotuopan,qingqingdiantou。shanglelou,dixialiangrendejiaotanyijiu,xianransongyaoshiweilezhikaita。shenyiningzhidao,tadeyanshushu,zheiwunianlibiaomianduitahaisuanwenhe,danneiliyizhishihenlengdan,yinweitameibatadangyijiaren。zhiyutamama,dagaihuiweiletaotaxinainanrendehuanxin,zhendekaolvtuitaqulianyin。shenyiningxiongkoufamen,tingzaimenkoushi,shenshenhuxi,qiaoleqiaomen。没人回应。tatuimenjinqu,fangjiandechuanglianhailazhe,nanrenpazaichuangshang,houbeideshabushenchuxuese,youxieyijingganhedaofahei。tafangxiatuopan,huangdiqutuita:“yanxun——”dazhangwozhutadeshouwan,jiangtamengdinaruhuaizhong,yazaishenxia,laileyigezhixidewen!jieshuhou,shenyiningtounaoxuanyun,kanzheshangfangxiaorongwanweidenanren,yisixiunaoranshanglianjia!“你干什么装死!”yanxunqianzhutadeshuangshou,xiaorongbubian,“wozaixiuyang,shinichaoxinglewo。”zheishibaitian,waimiansuishikenenghuiyourenjinlai。shenyiningbuxianggentazhouxuan,diaojiehuxihou,fangroushengdiao:“wolaijinisongzaocanheyaode。”taniezhetadeshou,qingwenzhe。“bushizaifashaome,niqilai,bayaochile。”“不吃。”yanxunheimouchire,xuebodechunyixiahanzhutadezhijian,wenresaoguo。她后脊一颤。“那你想干什么?”shensuidetaohuayanyingchutaxiunandezitai,chunjiaoshangyang,zizigouren:“chuleni,wohainengganshenme?”