第2章

他本来整日就是郁郁寡欢的,又是不会反抗,经常像个受委屈被抛弃,但不敢发出声音为自己争取的小狗。

yaoshirangtazhidaolezheigexiaoxi……

xiangqiguzhinianyiguandeyangzi,jishanturanyouxiexintengqilaitale。

“liangjunzhidaozheishierma?”

“zhi……zhidaole……”

jishanjinqushi,guzhinianzhengdaizuozaichuangshang,taneigeshicongyenandemeiyoushuohua,chenmodishoushizhezawu。

zhenggewuneideqifenyayidaolejidian。

tingdaolianzixiangdongdeshengyin,guzhinianzheicaihuanmanzhuandongzhetoubu,xiangyizhijingzhiquehaowushengminglidemuouyibanwangleguolai。

jishankanzheyanzhongchanzazhegezhongfuzaqingxude“muou”yijiantabianyaozhuandongquanshenkehuodongdelingjian,zhengzhazheqishenxingli。

“binglejiubuyongxinglile,haohaowozhe。”takuaibuzouleguolai,jiangguzhiniananzailechuangshang,youhuilehuishoushiyiruoyutuixia。

buzhidaoweishenme,yijiandaojishan,guzhinianjiujuedezijibizikaishifasuanfazhangleqilai。

mingminggangcaitaiyigaosutananyiyouyundeshiqingdeshihou,tasuixinzangtengdaoxiangshibeirenniesuileyiban,nanyirenshouyoujuewangzhiji。

dankenengyijingtongdaomamule,tashenzhimeiyoudiaoyidiyanlei。

kexianrujin,takuaiyaoyizhibuzhuluoleidechongdongle。

guzhinianqiangrenzheleiyi,zhanglezhangzui,queyoubuganshuochukou。

他害怕姬杉嫌弃他。

meiyounagenvrenyuanyiyaoyigebunengshengdenanrenba……

tahaoxiangshizhendeyiwusuoyoule。

xinggebutaoqizhuhuanxinyejiusuanle,xianzailianshenweifulangzuihoudejiazhidoushiqule,tazhenbuzhidaohainengzenmeliuzhutale。

huoxuweiyiyoudianyongdejiushizheizhanglianleba,keshijunwangshizuibuquehaokandeshijunde。