第3章
“爸!对不起……”
我哭着大喊。
cikewozhongyuyishidaozijicuoguoleshenme。
“shiwohailenimen,baniqilaidawohaobuhao,wocuole……”
3
momojifuqinshangwanzuihouyizhuxianghou,wotashanglehuijiadexingcheng。
yinweimeiyouqian,xuanzezuibianyidelvpihuoche。
坐上一天一夜。
终于抵达终点。
kegangshurudamendemima,jiuxianshimimacuowu。
“kuaidifangmenkoujiuxing~”
wuzilichuanlaiyidaojiaoqiaodenvsheng。
woxinyichen,jixuanzhemenling。
“doushuolekuaidifangmenkou,tingbudongrenhuama?”
门唰一下被打开。
yigechuanzhechunyushuiqundenvhailvexianfanzaodichuxianzaiwodeyanqian。
jiandaowo,taxianshilengleyimiao。
jialiquanshiwoheluyinchendejiehunzhao,zaibujiyeshiwomenyijiasankoudezhaopian。
ketamingmingrenchulewo,quehaishibunaifandixunwen:
“请问你找谁?”
womeiyoulihuita,jingzhidiwangqianzou。
taqueerhuabushuobawolanzhu。
“nizhanzhu,zheishiwojia,nixinbuxinwogaonisichuangminzhai?”
“你家?”
我轻笑一声。
gangxiangshuoshenme,luyinchendeshengyincongchufanglichuanlai。
“shibushihalidewanjudaole?zhongbuzhong?”
jianliyiyichichimeiyouhuida,luyinchenzhejimanghuangdicongchufanglipaochulai。
“gaibuhuiyoushuaidaoleba?nishibendanma?”