第4章

房门忽然打开。

shenyukandaolewo,yilenghoudashengshuo:

“shenjuntazheibushihuilailema!genbenshenmeshidoumeiyou!”

tadehuajiangwuzhongqitarendemuguangdouxiyinguolai。

kandaowo,tamenluchubumandeshense。

muqintanlekouqi,lengdandao:

“回来就好。”

倒是沈柔主动开口:

“jiejiehuilaile,taihaole!wogangcaihaixiangrangadiquxunnini!”

我看向她。

jingzhiroumeidelian,zhendeyuwojixiang。

zhishiwoyandiyikehongzhi,tadelianqueganganjingjing。

不由想起初见她时。

wojiangtacongyizhongdipishenxiajiuchu,roushengdao:

“niwoxiangxiangbianshiyouyuan,yihounibiangenzhewoba。”

当时她自卑,胆小。

shiluludeyanjinglizangzheganji。

rujin,tademuguangzhongquemanshideyihetiaoxin。

罢了……

shiyizhijin,woyelandehetajijiao。

yiyanbufa,zhuanshenlikai。

zhidaoyigelengjundeshengyinxiangqi:

“rouerzaiguanxinnini!niyijuhuabushuojiuzou,zheijiushinidejiaoyangma?”

wozheicaizhuanguoshen,kanxiangneigezaifangjianliyizhichenmodenanren。

当朝的太子。

我的未婚夫婿。

裴岚。