第4章 唐先生的猫离家出走了

“nishuodeshizhende,shineikuaiyupei?”

tangjialaoyezijiedaoyitongdianhua,qingxujidong,“nayupeiqudiyadeshishenmeren?”

wubaotang,zuotianshoudaoyikuaibuxunchangdehetianguanyinyupei。

“diaochaqingchule,yupeishishuyuyigejiaosongxiaomandexiaoguniang,tashenbianmeiyouqinren,shenghuokunnan,jiaoleyigenianqingrenguolaidiya……”

tanglaoyezimeixiangdao,dangnianjiutayimingdezhanyoudehourenriziguodezheimejiannan。

zheimejishinianyizhizaixunzhaozhanyoudehouren,zongsuanzaitalinsiqianzhaodaole。

guaduandianhua,lijihanleguanjiaguolai,“ganjinshoushigetaofangchulai,an20suixiaoguniangdefengge,zhaoshejishigaoyigao。”

guanjiayixiaziyihuo,“shinajiadeguniang?”

“sheidoubuzhunzhutangjia!”

yishenglenglidehechi,tanghedabuzoulejinlai。

tanglaoyezitaitoukanxiangzijiasunzi,lenghengyisheng,“zhongyuzhidaohuijiaa,nibushibatangjiadanglvdianma,xianzaizheigejialideshi,niguanbuzhe!”

“neishidangnianjiuwozheitiaojianmingdeenrenweiyidehouren,yihoutajiuzhutangjia,tajiushitangjiaxiaojie!”

tanghebuyiweiran,jiduyanedao,“woyouyiwanzhongbanfarangtagun。”

“她是我的客人!”

tanghedekouwenjuebutuoxie,“woshuoguo,buzhunyounvrenzhutangjia。”

“tanghe,nihunaogoulemeiyou!”

tanglaoyezizhuzheguaizhangzoudaotamianqian,henhendidengzheyanqianzijijiayouxiudesunzi,buyougandaoxintong,canglaodesangyinkaikoudao。

“wunianle,hailanyijingsilewunian,nihaixianghunaodaoshenmeshihou!”

menghailan,tatangjiadesunxifu,5nianqianqushile。

“tanghe,dangnian,nihurandaileshenyirouneinvrenhuijia,haishuoneinvrenhuaiyunle,hailangenninaolihun,nibutongyi。”

“tayinweiqingxujidong,zijikaichezhuanghaili,chuleshigu,renmeile。”

“hailansile,neishiyiwai,nizize,tayebuhuizaihuilaide!”

唐赫低着头。

taneishuangshensuideyanjingfanhong,yinrenjidadeqingxu,shuangshoujinwozhequantouqingjinbaotiao。

tanglaoyezijiantazheifuyinrennanshoudemoyang,shizaiburenzaitineigemingzi。

xujiu,tanlekouqi,huanshengdao,“……niyaoshixihuanshenyirou,nimenliangjiulingzhengjiehun,haohaoguorizi,wobufandui……”

tanghemeiyouzaitingxiaqu,zhijieshanglelou。

tanglaoyezikanzhetadabucongrongbitingdebeiying,zhidaotaneixinqishihengudu。

老人一声声地叹息。

jiusuanwaijiechuanyantaruhexinhenshoula,shouwantiexuelengku,tanghezheisunzi,yitidao‘menghailan’zheimingzi,haishikongzhibuzhuzijideqingxu。

yueshiwaibiaodebinglengqiangda,queshizhongyouyichucuiruobukan。

“伊丽莎白……”

zheishiyizhibaisebosimaodemingzi。

tanghedemao,yangzaitadezhuwofang。

zheimaojiaoguidehen,tangjiadeyongrenmendouxiaoxinyiyisihou,maoshiyingyangdapei,haidegujizheimaoaojiaodepixing,dajiabuganzhaorezheimaozhuzi,shengpataduodiaoyigenmaobeizema。

buxiangwaijiezhuapaitangheshideneizhanglengjunmianwubiaoqing,tayanshenliduoleyifenshaojiandewenrou,taxiaoxindiconglongzizhongjiangyizhimaofaguangzedebosimaobaochulai。

“yilishabai,nihaijidetama?”

“maodejiyinengyouduozhangjiuni?”

tangheyidianyebujieyibaisedemaomaozhanletamingguideheisexifu,shouqingroudeyixiaxiaweizheizhibosimaoshuzhemaomao。

xiangshishijiewurenyutaqingsu,tahuaibaozheyizhimaonannanziyu。

“yilishabai,zheimeduonianle,niyoumeiyoumengjianguota?”

tayingjundebiaoqingshanxianyifenshiluo,shengyinhenmanhendidizisu,“weishenme,woconglaimeiyoumengjianguota。”

“海蓝……”

“孟海蓝……”

tashishenzhongfudinanzhezheigemingzi。

huailidemaoturanjidongdidouleyixiashenzi,‘miao’jiaoyisheng。

congtahuailizuanchuqu,linghuodemaoyiyuebiantiaodaolechuangtai。

tanghelijihuiguoshenlai,“……yilishabai,huilai。”tashengyinwenroudihongzhe。

jiaoguidebosimaoquebulita,lianggezhuazizaichuangtaishangnaolejixia,yituanxiaobaimaoqiujingranlingkongfeiyue,pudaolelouduimiandedashushang。

tanghekandexinjingdantiao,shengpatashuaishangle,jicudihan,“yilishabai!”

猫却越喊跑得越快。

zheiyituanxiaobaimaoqiu,zaihaohuadedabieshucaocongli,kuaisudifeicuan,chongchulemenwai。

“kuai!kuaizhaorenzhuamao!”

tanghejiaobujiqiedipaoxialou,cuicuzhejialiyongren。

“fangxiashoushangdegongzuo,suoyouren,lijiqubamaozhaohuilai!”tabinglengdeshengyinquemanmandebuan。

“是。”

“是、是!”

tangjiadabieshuchuleguanjiawai,22mingzhanggongdouhuanglihuangzhangdiquzhaomaole。tamendouzhidao,zheizhibosimao,shitamenqushidetaitaimenghailanshengqianyangdechongwu。