无独有偶第1章  

收拾家里旧物时

wowuyizhongdakaileqinyijibaiyueguangludeliushengdai

“zheichangbaobanhunyinjiuxiangzhuangzaidaizilidemao。

dakailaishiyizhiheimao,wuduyouou,woyujianlewoxiangyaodebaimao

quezhinengyunibaibaicuotuolejishizaisuiyue。”

cengjingjiajiqinyishiwodexinyuan

几十载婚姻

woshengeryunv,caochijiawu。

zaoyicongneigetianzhenjiaohandeshaonvchengleshencaizouyangdefuren

quezhidedaolecuotuosuiyuedepingjia

yushizaishengrineitian,qinyiwenwoxiangyaoshenme。

wodiyicitilezijideyaoqiu。

“离婚。”

1

“离婚?”

canzhuoshangdezhongrentinglehahadaxiao。

“saozishigenzheqinjiaoshouxuexinchaole,haidongzheigeci。”

“ma,guoshengrijiubiekaiwanxiaole。”

“lileba,nizenmeguohuo?”

yibianshiqinqidedaqu,yibianshierzidebuman。

我的脸立马羞红。

yipangdeqinzhaoshensedandan,xiangmeitingdaoyiyang,“shouwankuaiquba。”

wodianlediantou,qishenshoushi。

zaichufangmangliuxiwandeshihou。

秦昭进来了。

tayuqipinghe,“jintiandejitangyoudanyidiandema,wojimingyuesongguoqu。”

“weidaotaixianle,bushihebingrenhe。”