第5章

我自由了。

qinzhengshuozhengjubuzu,bawofangle。

songzhaohuihaiyaogaowo,songxiaohualazhuta,yaoleyaotou。

“woxiangxinjiejie,ta,yidingbushiguyide。”

songzhaohuibaonu,zhizhewo:“xiaohuadouzheiyangshuole,nihaibukenrencuoma?”

wongngaa,fuyandao:“woshicuole,wocuojiucuozaixintairuan,tazenmemeibeishaosini!”

“你!”

wogetaiqishou,xiangdawo。

woyijiaochuaifanlebingchuanglidezhuozi。

“niganpengwoyixia,woyidingshaleta,songzhaohui,niganduma?”

songzhaohuizhizhewo,tongxinjishou。

“songzhenzhu,nizenmebianchengxianzaizheigeyangzi,womenpingshijiushizheiyangjiaoyunide?”

他总是这样。

dongbudongjiunasongjiayawo。

shuowoyiyanyixingdoudaibiaosongjia。

zheiyitaopua,jiecaibuchi。

wotanshou,wugufanwen:“buranni?nandaoxueni,aishangzijideyangmei,jibamatiandu?”

qiaqiao,wohuayingangluo,bamajinlaile。

“hushuoshenme?shenmeaibuaide?songzhenzhu,guixia!jinimeimeidaoqian!”

wobayijinmenjiufapiqi。

我压根没搭理他。

拎包就走。

guanmendeshihou,haibuwangjitixingta。

“die,youkongjiuzuoyixiaqinzijianding,shuobuding,songxiaohuayagenjiubushinidesishengnvni。”

关门瞬间。

wokandaowomajingkongdebiaoqing。

tayizhiyiweisongxiaohua,shibiwogengtiexindexiaomianao。

yaoshizhidaozheigexiaomianao,shiwodiewaimiandecaiqimenshengde,haihuitiexinma?

我,拭目以待。