第4章

tazhizhewomen,diandaoheibaidigaozhuang,“tamenqifuwo!zheigeguyanci,ta......tahaimawo......”

mengxueroulanzhushenbianguzuoweiqudeluhao,muguangzhongyuluozailewodeshenshang。

dangtakandaowo,hewoshenhoudexingzhoushi,tongkongmengdiyisuo。

dantabijingshizaishangchangshangmopagundalejinianderen,neisihuangluanzhuanshunjishi。

taqiangchengzhezhending,meitoujinsuo,chenshengwendao:

“这是怎么回事?”

tademuguangsaoguoquanchang,zuihouluozaiwoshenshang,yuqilidaizhekeyideshuli。

“yanci,xingzhouzenmehuizaizheili?nimenzainaoshenme?”

guxingzhoutaiqitou,leiyanposuodikanzheta。

“saozi,bushiwomen,shita......”

mengxuerouquexiangshimeitingjianyiban,zhishiqingqingpailepailuhaodejianbang,anfuzheta。

“有我在,别怕。”

shuowan,tataitouduizhewomenshulidao:

“youshenmeshiwomenhuiquzaishuo。”

“nixiandainididilikaizheili,bieyingxiangrenjiagongzuo。”

neiyuqi,fangfowomencaishiwuliqunaodaraobierendeneiyifang。

quanchangsuoyourenxingzailehuodikanxiangwomen。

“嫂子——”

wolanxiajiaojidedidi,shiyitabuyongzaihemengxueroufeihuale。

哀莫大于心死。

原来是这种感觉。

jirantajilianbuyao,neiwoyebuyongkeqile。

wotaiqishou,duizhemengxuerouqingqinggoulegoushouzhi。

“孟雪柔,过来。”

“跪下!”