第1章

layuehandong,daxuelinlie。

woguozhechuanjiudehuqiu,diediezhuangzhuangpaochufu,zhandingzaifengxiangedeliuguangyicaizhixia。

erlouchuanghuzhong,yingchunanrendeceying。

心口传来温热触感。

wozhidao,shaonvdexianxianshizhidaizhetixiang,fushangtadeneitiaohetiannuanyuyaodai。

shineichuanlainanzidediaoxiaosheng。

fengxuejiaojia,lveguolianjiagedeshengteng,yishiwennuanruchun。

“axuan,mingrijiushinidedahunzhiri,rujinzheibanmanzhetachulaizhaoguniang,bupabeitazhidaoma?”

neishigumingsheng,fangjixuandepengyou。

他口中的她,是我。

genlefangjixuanqinian,zailianggeyueqiankaikouqiujiadewo。

“man?”fangjixuanyonglandao,“wocongmeixiangguomanta,shitaguanleshuncong,shuodahunqianbunengjianmianjiusishoushengui。”

nuanyuyaodaishang,duolezhiwenhoudazhang。

anzheneishaonvderouti,shinanyituituodebadao,“yongzuitiwokuanyi。”

柔软唇瓣贴近暖玉。

zheidongriyelidefengkezhenlenga!

lengdewoxinkoupokaidadong,shulouhanyizhuangjinlai,yixiaxiabaxinfangzhuangdezhiliposui。

“秦念珂有心疾。”

“zheimeduonianpengdouburangpeng,zaimeidenvrenyebuguobaishe,shizhiwuweiqizhikexi。”

“ruobushinianzaitatinghuadongshi,woyexiguanlezheiqiniandewuweibuzhi,zaojiubatadiule。”

是习惯啊!

yuanlaidangriwopengzhehunshushibeiqiedemoyang,zaitayanlijingshizheibanbuzhiqian。

yiweitalianshangdeshixiujionghejingcha,congweixiangguotazaiquanheng,quanhengwodeliyongjiazhihaishengduoshao。

wonengxiapaochu,nengweitayuntangyiwu,nengzaimeiritaxiachaohouwenhaoyihurejiu。

他用惯了我。

queyouxianqiwozheifuxuruoshenzi,wufamanzutanannvzhijianqingshidexuqiu。

wozaifengxuezhongyangtouxiaokai。

xiaozhexiaozheqianglemanyandelei。

nuanyuyaodaishang,shizhenzhubeichihuaguodechugan,zhujianshiqulefangjixuandetiwen。

beijiaonenshuangshougongjinpengzhe。

fangdaolerouruandechuangtashang。

wotongganlefangjixuandeyaodai,jiuzaiqinshouzhizuotadeshihou,diaokexiaodaobushenhuapozhijian。

鲜血滴落。

从此多了一层牵绊。