第2章2
taishangxieminganlianseyinqingbuding。
xianwanhua,chenzhezoudaowutaibianyuan,tazhuazhutadeshoubei,“nizenmelaile?”
tayanglian,fangsizhangyang,“laoshideshengrihui,wobunenglai?”
“fangxin,wodelanfajianle,tabuhuihuaiyide。”
chenwurenzaiyi,tagouzhutadebozi,zhuanlejigequan,lianggerenchandaomubuli。
“wodoutingnidejianleduanfa,nijiuzheimeduiwo。”
“nihaishuo,nifeiyaoquwojia,batoufadouliuzaiwochuangshangle。”
“xiaoyaojing,nishibushiguyide?”
tataitou,duzhuletadezui。
“bienao,fangzicheyifushoushi,wodoujinile,nihaiyaoshenme?”
“我要你。”
“woyaonishiwoyigerende。”
xieminganzhenglihaoyifuyouzoushangtai。
woyidayan,kanjiantabozishangdehonghen。
“被狗咬了?”
他一笑,不置可否。
fuwushengzhengtuizhedangaoshanglai。
我被簇拥着。
danshifuwushengbeirentuileyixia,yigelieju,dangaodaole。
奶油糊了我一身。
林菁菁慌忙上来。
“laoshi,wobangninqinglixia。”
tayuemoyuehua,wotailangbei,tuishuobuyong。
zhongmukuikui,tachediaolewodejiafa。
wodetoushangluchuyipianpiandeqingsefacha。
“hahahaha。”tameirenzhu,xiaolechulai。
“laoshi,niyaoquxiuxingma?sihuyeyongbuzhetifaa。”
wowangxiangxiemingan,tazhanzailinjingjingshenhou。
麻木地看着我。
像一个局外人。
linjingjingshuo,“fulaoshi,jiranninkanpohongchen,woyejiuzhishuoleba。”
我盯着她。
tasesuoleyixia,“wohuaiyunle。xiexianshengde。”
台下一片哗然。