我拉开椅子坐下。
tazaiwoduimianzuoxia,shuangshoufangzaizhuoshang,shizhijiaocha。
“lizheng。”takaikou,shengyinhenpingjing,“womenlaiwangeyouxiba。yigewendayouxi。”
“我没兴趣。”
“zheigeyouxi,guanxidaoninengbunenglikaizheili。”
我的心一紧。
“怎么玩?”
“henjiandan。”taxiaolexiao,“wowen,nida。nibixushuoshihua。ruguonisahuang,huozhejujuehuida,youxijiujieshu,nijiuhuiyongyuanbeikunzaizheili。”
zheigenbenbushiyouxi,zheishishenwen。
“pingshenme?”wobufu,“pingshenmezhiyouniwenwo?”
“yinwei,xianzaishiwozaizhudaojumian。”tayijuhuajiubawoyelehuiqu,“dangran,zuoweigongping,zuihou,nikeyiwenwoyigewenti。renhewenti,wodouhuirushihuida。”
wokanzheta,xinlikuaisupansuanzhe。
qingkuanghenmingxian,woxianzaijiushizhenbanshangderou,renrenzaige。fankangdejieguojiushiwuxianxunhuan。
peiheta,huoxuhaiyouyixianshengji。
“hao。”wodiandiantou,“wodayingni。niwenba。”
她满意地笑了。
“diyigewenti。”takanzhewodeyanjing,huanhuandiwen,“nijintian,weishenmehuilaisongzheifenkuaidi?”
我愣住了。
这算什么问题?
woshikuaidiyuan,wolaisongkuaidi,bushitianjingdiyidema?
“yinweizheishiwodegongzuo。”wohuida。
“budui。”tayaoleyaotou,“zheibushishihua。nijintian,benlaibuyinggaigongzuode。”